เถ้า คือ

• ๑
  น. สิ่งที่เป็นผงละเอียดของสิ่งที่เหลือจากไฟเผามอดแล้ว, ขี้เถ้า ก็ว่า.
  ๒
  ว. แก่, มีอายุมาก, โดยมากใช้ เฒ่า.

• ถ้า     สัน. คำแสดงความคาดหมาย คาดคะเน หรือข้อแม้, ผิ, แม้, หาก.
• ขี้เถ้า    น. เถ้า.
• เถิดน่า    ว. คำประกอบท้ายกริยาแสดงความหมายเป็นเชิงชักชวนหรือวิงวอนเป็นต้น เช่น ไปเถิดน่า, เถอะน่า ก็ว่า.
• คล้ายเถ้า    คลุมด้วยขี้เถ้า สีเถ้าถ่าน
• เถอะน่า    ว. คำประกอบท้ายกริยาแสดงความหมายเป็นเชิงชักชวนหรือวิงวอนเป็นต้น เช่น ไปเถอะน่า, เถิดน่า ก็ว่า, พูดเพี้ยนเป็น เหอะน่า ก็มี.
• คลุมด้วยขี้เถ้า    คล้ายเถ้า สีเถ้าถ่าน
• ที่มีสีขี้เถ้า    ขี้เถ้า
• กลายเป็นขี้เถ้า    กลายเป็นเถ้า กลายเป็นเถ้าถ่าน
• กลายเป็นเถ้า    กลายเป็นขี้เถ้า กลายเป็นเถ้าถ่าน
• เข้าเถื่อนอย่าลืมพร้า    (สำ) ก. ให้มีความรอบคอบอย่าประมาท เช่นเดียวกับเวลาจะเข้าป่าจะต้องหามีดติดตัวไปด้วย.
• เผาจนเป็นขี้เถ้า    เผาจนไหม้เกรียม เผาให้เป็นเถ้าถ่าน
• ภาชนะโลหะใส่เถ้า    ถังขยะ
• เถน    น. นักบวชที่เป็นอลัชชี. (ป. เถน ว่า ขโมย).
• เถย    เถยยะ- น. ความเป็นขโมย (มักใช้นำหน้าสมาส). (ป. เถยฺย).
• เถย-    เถยยะ- น. ความเป็นขโมย (มักใช้นำหน้าสมาส). (ป. เถยฺย).

• และความสุขจะแปรเปลี่ยนเป็นเถ้าถ่านในปากของเจ้า
• ดังนั้นพวกเราจึงเผามันให้เป็นเถ้าธุลีบนพื้นดิน
• ที่อัฟการนิสถาน เขาพบเถ้ากระดูกของนักข่าวที่ตาย
• แต่ก็เหมือนกับนกฟีนิกซ์ ที่ต้องกลายเป็นเถ้าธุลี
• มีคนขว้างลูกบอลไฟใส่สกีโต แล้วเขาก็กลายเป็นเถ้า
• บางที เขาอาจจะ ถ่ายติดรูปขี้เถ้า หรือ อะไรพวกนั้น
• เหนือเถ้าธุลีของนาง ความชั่วร้ายที่หลงเหลืออยู่
• เธอต้องการเถ้ากระดูกทายาทของเขา เพื่อฟื้นคืนชีพ
• แกจะสลายวับไป เหมือนเศษเถ้าธุลีของประวัติศาสตร์
• เงินของฉันกลายเป็นเศษขี้เถ้า หลังจากที่ถูกหลอก