เบิกร่อง คือ

• n.
  เอกสารอนุญาตซึ่งด่านภาษีออกให้แก่เรือที่ได้ปฏิบัติตามพิธีการครบถ้วนแล้ว ชื่อพ้อง: หนังสือเบิกร่อง, ใบเบิกร่อง

• เบิก     ๑ ก. เปิด ใช้ในลักษณะอย่างเปิดผ้าคลุมบายศรีออก เรียกว่า เบิกบายศรี, ทำให้กว้าง เช่น เบิกถนนออกไป เบิกท้องร่อง; ขอให้จ่าย เช่น เบิกเงิน เบิกของ;
• บิ     ก. ทำให้แตกออกหรือหลุดออกเป็นชิ้น ๆ ด้วยนิ้ว เช่น บิขนมปัง, แตกออกหรือหลุดออกด้วยอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น.
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• ร่อ     ( กลอน ) ก. จ่อ, จด. ว. ใกล้.
• ร่อง     น. รอยลึกเป็นช่องทางไปตามยาว, สันดินระหว่างท้องร่องสำหรับเพาะปลูก เช่น ร่องผัก ร่องมัน.
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• กระเบื้อง    น. เครื่องมุงหลังคาหรือปูพื้นเป็นต้น ทำด้วยดิน หรือวัสดุอย่างอื่น โดยปรกติเป็นแผ่น, เครื่องถ้วยชามที่ปั้นด้วยดินประสมอย่างดี เนื้อมีลักษณะแข็งและขาว เคลือบผิวเป็นมัน มีพื้นหรือลวดลายเป็นสีต่าง ๆ เรี
• ใบเบิกร่อง    (กฎ) น. เอกสารที่กรมศุลกากรออกให้แก่เรือที่มีระวางจดทะเบียนต่ำกว่า ๒๐๐ ตัน ที่ออกจากท่าเรือกรุงเทพฯ เพื่อส่งมอบให้แก่พนักงานเจ้าหน้าที่เมื่อนำเรือผ่านด่านศุลกากรที่ปากน้ำสมุทรปราการ.
• กระเบื้องถ้วย    (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นกะอวม. (ดู กะอวม).
• กระเบื้องปรุ    น. กระเบื้องเคลือบจีน มีลายโปร่งสำหรับกรุตามผนังหรือกำแพงให้มีช่องลม.
• กระเบื้องรู    น. กระเบื้องเคลือบจีน มีลายโปร่งสำหรับกรุตามผนังหรือกำแพงให้มีช่องลม.
• กระเบื้องว่าว    น. กระเบื้องสำหรับมุงหลังคารูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน ทำด้วยปูนซีเมนต์ ทราย และน้ำ, กระเบื้องขนมเปียกปูน หรือ กระเบื้องหน้าวัว ก็เรียก.
• ท่อกระเบื้อง    กระเบื้อง สิ่งที่คล้ายแผ่นกระเบื้องเครื่องมุงหลังคาหรือลาดพื้น แผ่นกระเบื้อง
• พื้นกระเบื้อง    n. พื้นที่ที่ปูด้วยกระเบื้อง ตัวอย่างการใช้: ทาว์เฮาส์หลังนี้มีห้องว่างแบ่งให้เช่า พื้นกระเบื้อง (ห้องน้ำรวม) ราคาห้องละ 1700 บาท
• หนังสือเบิกร่อง    เบิกร่อง ใบเบิกร่อง