ใบเบิกร่อง คือ

• (กฎ) น. เอกสารที่กรมศุลกากรออกให้แก่เรือที่มีระวางจดทะเบียนต่ำกว่า ๒๐๐ ตัน ที่ออกจากท่าเรือกรุงเทพฯ เพื่อส่งมอบให้แก่พนักงานเจ้าหน้าที่เมื่อนำเรือผ่านด่านศุลกากรที่ปากน้ำสมุทรปราการ.

• ใบ     น. ส่วนของพืชที่ติดอยู่กับกิ่งหรือลำต้น โดยมากมีลักษณะเป็นแผ่นแบน ๆ รูปร่างต่าง ๆ กัน มีก้านใบหรือไม่มีก็ได้ มักมีสีเขียว;
• ใบเบิก     น. หนังสือเบิกสิ่งของต่าง ๆ.
• เบิก     ๑ ก. เปิด ใช้ในลักษณะอย่างเปิดผ้าคลุมบายศรีออก เรียกว่า เบิกบายศรี, ทำให้กว้าง เช่น เบิกถนนออกไป เบิกท้องร่อง; ขอให้จ่าย เช่น เบิกเงิน เบิกของ;
• เบิกร่อง     n. เอกสารอนุญาตซึ่งด่านภาษีออกให้แก่เรือที่ได้ปฏิบัติตามพิธีการครบถ้วนแล้ว ชื่อพ้อง: หนังสือเบิกร่อง, ใบเบิกร่อง
• บิ     ก. ทำให้แตกออกหรือหลุดออกเป็นชิ้น ๆ ด้วยนิ้ว เช่น บิขนมปัง, แตกออกหรือหลุดออกด้วยอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น.
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• ร่อ     ( กลอน ) ก. จ่อ, จด. ว. ใกล้.
• ร่อง     น. รอยลึกเป็นช่องทางไปตามยาว, สันดินระหว่างท้องร่องสำหรับเพาะปลูก เช่น ร่องผัก ร่องมัน.
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ใบเบิกของ    n. หนังสือบอกรายการที่จะขอเบิกของ ตัวอย่างการใช้: พนักงานต้องเขียนใบเบิกของก่อนที่จะเบิกของได้
• ใบเครื่องจักร    ถัง ถังน้ำ ถังรูปทรงกระบอก ปีบ ปี๊บ เรือหรือรถใหญ่ที่เก่า ใบกังหัน ในกังหัน
• ใบเบิกทาง    (ปาก) น. หนังสืออนุญาตให้โดยสารหรือให้ผ่าน, หนังสือเบิกทาง ก็เรียก.
• ใบเหลือง    น. ใบแสดงการลงโทษในการแข่งขันฟุตบอล ถ้าผู้เล่นกระทำผิดกติกาครั้งแรกจะได้รับใบเหลืองจากกรรมการผู้ตัดสินเป็นการแจ้งโทษ ถ้ากระทำผิดกติกาอีกก็จะได้รับใบแดง เป็นการไล่ออก.
• ใบเงินใบทอง    ใบทอง
• เครื่องใบเรือ    ที่นอนหมอนมุ้ง เครองแตงกาย เครื่องนุ่งห่ม เครื่องอาภรณ์ เครื่องแต่งตัว เสื้อผ้า