เบื้อใบ้ คือ

• เงียบ
  เบื้อ

• เบื้อ     ๑ น. สัตว์ป่าทั่วไป, คู่กับ สัตว์บ้าน เช่น เนื้อเบื้อนาเนกล้ำ หลายพรรณ. ( นิ. นรินทร์ ). ๒ น. สัตว์ในนิยายเล่ากันว่ามีรูปร่างคล้ายคน
• บื้อ     ซื่อบื้อ ทึ่ม โง่
• ใบ     น. ส่วนของพืชที่ติดอยู่กับกิ่งหรือลำต้น โดยมากมีลักษณะเป็นแผ่นแบน ๆ รูปร่างต่าง ๆ กัน มีก้านใบหรือไม่มีก็ได้ มักมีสีเขียว;
• ใบ้     ว. ไม่สามารถจะพูดเป็นถ้อยคำที่คนทั่ว ๆ ไปเข้าใจได้, โดยปริยายหมายความว่า นิ่งไม่พูด เช่น นั่งเป็นใบ้. ก. แสดงกิริยาท่าทางแทนถ้อยคำ เช่น ภาษาใบ้;
• เรือใบ    น. เรือต่อชนิดหนึ่งที่แล่นด้วยกำลังลมโดยมีเสากระโดงสำหรับขึงผ้าใบเพื่อรับลม ถ้าใช้เดินทะเลเพื่อรับส่งผู้โดยสารหรือบรรทุกสินค้าจะเป็นเรือขนาดใหญ่ ถ้าใช้เพื่อการกีฬาจะเป็นเรือขนาดเล็กซึ่งมีอยู่หลายประ
• นั่งเรือใบ    แล่นเรือใบ
• แล่นเรือใบ    นั่งเรือใบ
• ใบเบิก    น. หนังสือเบิกสิ่งของต่าง ๆ.
• เรือใบลําใหญ่    เรือใบขนาดใหญ่
• เรือใบแข็ง    ใบแข็ง
• บริษัทที่ทำหน้าที่จดทะเบียนหลักทรัพย์หรือใบหุ้น    นายทะเบียน พนักงานทะเบียน
• ใบเบิกร่อง    (กฎ) น. เอกสารที่กรมศุลกากรออกให้แก่เรือที่มีระวางจดทะเบียนต่ำกว่า ๒๐๐ ตัน ที่ออกจากท่าเรือกรุงเทพฯ เพื่อส่งมอบให้แก่พนักงานเจ้าหน้าที่เมื่อนำเรือผ่านด่านศุลกากรที่ปากน้ำสมุทรปราการ.
• ผลหรือใบมะกอก    ต้นมะกอก
• เรือใบขนาดเล็ก    เรือบดหรือเรือกรรเชียง
• เรือใบขนาดใหญ่    เรือใบลําใหญ่