เปร็ง คือ
เปฺร็ง
น. ชื่อไผ่ชนิดหนึ่ง ต้นเล็ก ชาวบ้านใช้ปล้องทำเป็นกล้องยาสูบ.
- เปร เปฺร ก. เบนไป, เซไป, เอนไป, หลีกไป.
- ปร ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
- เปรียบดัง ดุจดั่ง เปรียบเหมือน เสมือนดั่ง เหมือนดัง
- เป็นสปริง ซึ่งเด้งได้
- เป็นปรับปรุง เป็นการรักษา เป็นการเยียวยา เป็นการแก้ไข
- โปร่งเปร่ง -เปฺร่ง ก. โหรงเหรง, ไม่เต็มที่.
- เปรียบประดุจดัง ก. ประดุจดัง, เหมือน, เสมือน, ราวกะ, เพียงดัง.
- เป็นการปรับปรุง เป็นการดัดนิสัย เป็นการปฏิรูป
- แปรเปลี่ยนได้ง่าย เปลี่ยนแปลงง่าย แปรเปลี่ยนเร็ว
- กระปรี้กระเปร่าอีกครั้ง กระชุ่มกระชวยอีกครั้ง กลับมาเป็นหนุ่มอีกครั้ง
- ปรัง ปฺรัง น. เรียกนาที่ต้องทำในฤดูแล้งว่า นาปรัง. (ข. ปฺรัง ว่า ฤดูแล้ง). ว. เกินเวลา, เกินกำหนด, เช่น จมปรัง ว่า อยู่เกินเวลา.
- ปรึง ปฺรึง ว. อย่างเร่งรีบ, เต็มที่, เช่น บ้างควบปรึงตะบึงไปไม่รอรั้ง. (อิเหนา). (ข. บฺรึง).
- ปรุง ปฺรุง ก. ประสมหรือประกอบให้เหมาะส่วน.
- เปรู n. ชื่อสาธารณรัฐอยู่ในอเมริกาใต้ ริมมหาสมุทรแปซิฟิก เมืองหลวงชื่อ ลิมา ชื่อพ้อง: ประเทศเปรู ตัวอย่างการใช้: สำหรับในทวีปอเมริกาใต้อย่างประเทศใหญ่บราซิลมีคนไทยเพียง 30 คน เปรูมีแค่ 2 คน
- เปิง ว. ยับเยิน, พัง, ทลาย, เช่น หลังคาเปิง ด่าเสียเปิง.