เปลี่ยวเหงา คือ

• ว้าเหว่
  อ้างว้าง
  เปลี่ยวใจ

• เปล     เปฺล น. เครื่องสำหรับนอน ใช้ไกวหรือโยก, เครื่องสำหรับนอนเล่นแกว่งไกวไปมาได้, เครื่องสำหรับหามคนเจ็บ; เรียกภาชนะบางอย่างที่มีรูปลักษณะอย่างเปล
• เปลี่ยว     ๑ เปฺลี่ยว น. เรียกเนื้อที่นูนขึ้นที่คอวัวควายและสัตว์มีกีบเมื่อเวลาหนุ่ม, ความหนุ่มของวัวควาย. ว. หนุ่ม (ใช้แก่วัวควาย). ๒ ว. ว้าเหว่
• ปลี     ปฺลี น. ช่อดอกของกล้วยที่ยังมีกาบหุ้มอยู่; กล้ามเนื้อที่มีรูปลักษณะอย่างหัวปลี เช่น ปลีน่อง;
• ลี     ก. ไป.
• ลี่     ๑ น. ชื่อมดขนาดยาว ๕-๖ มิลลิเมตร อยู่กันเป็นฝูงตามต้นไม้ ทำรังด้วยดินและวัสดุเศษไม้ตามซอกกิ่งไม้ลักษณะคล้ายรังปลวก
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหง     เหงฺ ก. ข่ม, มักใช้เข้าคู่กับคำ ข่ม เป็น ข่มเหง.
• เหงา     ๑ เหฺงา ว. เปลี่ยวใจ, เปล่าเปลี่ยว, ไม่คึกคัก. ๒ เหฺงา น. ชื่อลายกระหนกตัวแรก.
• หง     ว. มีสีแดงเจือสีขาวทำให้สีแดงนั้นอ่อนลง เช่น หงเสน คือ สีแดงเสนผสมสีขาว, หงชาด คือ สีแดงชาดผสมสีขาว หงดิน คือ สีแดงเลือดหมูผสมสีขาว.
• งา     ๑ น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Sesamum orientale L. ในวงศ์ Pedaliaceae ผลเป็นฝัก มีเมล็ดเล็ก ๆ สีขาวหรือดำ ใช้ประกอบอาหารหรือสกัดน้ำมัน. ๒ น.
• หงอยเหงา    หฺงอยเหฺงา ว. เปลี่ยวใจไม่กระปรี้กระเปร่า, เหงาหงอย ก็ว่า.
• เหงาหงอย    ว. เปลี่ยวใจไม่กระปรี้กระเปร่า, หงอยเหงา ก็ว่า.
• นั่งเหงา    จุกเจ่า เจ่าจุก เซา
• เหงาก๋อย    จับเจ่า หงอยเหงา เหงาหงอย

• ต้อนรับรุ่งอรุณยามเช้าด้วยความเปลี่ยวเหงา
• ว่าหัวใจที่เปลี่ยวเหงาควรจะไปอยู่ไหน
• เปลี่ยวเหงาในวันคริสต์มาส ไม่ควรมีใครเหงาหงอยในวันคริสต์มาส
• ชีวิตเปลี่ยวเหงา ของหนุ่มโสดจบลงแล้ว
• สัมผัสเธอในความเปลี่ยวเหงา
• เปลี่ยวเหงาในวันคริสต์มาส
• ในวันที่ฝนตก เปลี่ยวเหงา
• สำหรับชายผู้เปลี่ยวเหงา
• สูญเสีย และเปลี่ยวเหงา
• สูญเสียและเปลี่ยวเหงา