เปสุญวาท คือ

• -วาด
  น. คำส่อเสียด. (ป. เปสุญฺวาท).

• เปสุญ     -สุน, -สุนยะ-, -ไน น. ความส่อเสียด. ( ป. เปสุญฺ; ส. ไปศุนฺย).
• ปสุ     ปะสุ น. ปศุ. ( ป. ; ส. ปศุ).
• สุ     ๑ ก. ซักสบงจีวรวิธีหนึ่งโดยใช้น้ำร้อนหรือมะกรูดมะนาวเป็นต้น, มักใช้ว่า ซักสุ. ๒ ว. เสีย แต่ยังไม่เน่า (มักใช้แก่แตงโม) เช่น แตงโมใบนี้สุแล้ว
• สุญ     สุน, สุนยะ- ว. ว่างเปล่า. ( ป. สุญฺ; ส. ศูนฺย).
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาท     วาด, วาทะ- น. คำพูด, ถ้อยคำ; ลัทธิ, ความเห็น. ( ป. , ส. ).
• อรัญวาส    น. การอยู่ในป่า. (ป. อรญฺวาส).
• อรัญวาสี    น. ผู้อยู่ในป่า, ใช้สำหรับเรียกคณะสงฆ์ฝ่ายวิปัสสนาธุระ คู่กับ คามวาสี คณะสงฆ์ฝ่ายคันถธุระ. (ป. อรญฺวาสี).
• เปลญวน    น. เปลที่ถักด้วยป่านเป็นตาโปร่ง.
• ปสาท    ปะ- น. ประสาท. (ป.; ส. ปฺรสาท).
• บุญวาสนา    1) n. กุศลที่ทำให้ได้รับลาภยศหรือความเจริญรุ่งเรือง ชื่อพ้อง: โชค, โชคดี ตัวอย่างการใช้: มันมีบุญวาสนาเกินหน้าเพื่อนๆ ได้หน้าที่การงานดี แถมยังมีเมียสวยอีกต่างหาก 2) n. ชื่อพ้อง:
• เปสละ    เปสะละ ว. ที่มีศีลเป็นที่รัก. (ป.).
• เปสุญ-    -สุน, -สุนยะ-, -ไน น. ความส่อเสียด. (ป. เปสุญฺ; ส. ไปศุนฺย).
• เปสุไณย    -สุน, -สุนยะ-, -ไน น. ความส่อเสียด. (ป. เปสุญฺ; ส. ไปศุนฺย).
• ไลเปส    คาร์บอกซิลิกเอสเทอร์ไฮโดรเลส ฟอสฟอริกโมโนเอสเทอร์ไฮโดรเลส เอนไซม์ลิโปไลทิก เอสเทอเรส ไตรกลีเซอไรด์ไลเปส ไตรบิวเทเรส ไตรอะซิลไกลเซอรอลไลเปส