เปสุญ- คือ
-สุน, -สุนยะ-, -ไน
น. ความส่อเสียด. (ป. เปสุญฺ; ส. ไปศุนฺย).
- เปสุญ -สุน, -สุนยะ-, -ไน น. ความส่อเสียด. ( ป. เปสุญฺ; ส. ไปศุนฺย).
- ปสุ ปะสุ น. ปศุ. ( ป. ; ส. ปศุ).
- สุ ๑ ก. ซักสบงจีวรวิธีหนึ่งโดยใช้น้ำร้อนหรือมะกรูดมะนาวเป็นต้น, มักใช้ว่า ซักสุ. ๒ ว. เสีย แต่ยังไม่เน่า (มักใช้แก่แตงโม) เช่น แตงโมใบนี้สุแล้ว
- สุญ สุน, สุนยะ- ว. ว่างเปล่า. ( ป. สุญฺ; ส. ศูนฺย).
- สุญ- สุน, สุนยะ- ว. ว่างเปล่า. ( ป. สุญฺ; ส. ศูนฺย).
- สาปสูญ เน่าเปื่อย แตกดับ
- สรุปส่วนสําคัญ สรุป สรุปความ แสดงจุดสําคัญ
- เปสละ เปสะละ ว. ที่มีศีลเป็นที่รัก. (ป.).
- เปสุไณย -สุน, -สุนยะ-, -ไน น. ความส่อเสียด. (ป. เปสุญฺ; ส. ไปศุนฺย).
- ไลเปส คาร์บอกซิลิกเอสเทอร์ไฮโดรเลส ฟอสฟอริกโมโนเอสเทอร์ไฮโดรเลส เอนไซม์ลิโปไลทิก เอสเทอเรส ไตรกลีเซอไรด์ไลเปส ไตรบิวเทเรส ไตรอะซิลไกลเซอรอลไลเปส
- เปสการ เปสะกาน (แบบ) น. ช่างหูก, ช่างทอ. (ป.).
- เปสุญวาท -วาด น. คำส่อเสียด. (ป. เปสุญฺวาท).
- สรุปสาระสำคัญ นำเข้ารายการพิจารณาคดีของศาล เขียนใบปะหน้า
- เป็นบุญ เคราะห์ดี ดวงดี โชคดี
- เป็นสําคัญ เป็นหลัก
มือถือ