เผื่อเหนียว คือ

• (ปาก) ว. ลักษณะที่ทำไว้มากกว่าที่ต้องการ เช่น ตีเผื่อเหนียว.

• เผ     น. ชื่อการพนันชนิดหนึ่ง ใช้ไพ่ป๊อก มักเล่นกัน ๔ คน เจ้ามือแจกไพ่คว่ำ ๑ ใบแรก แล้วแจกไพ่หงายอีก ๔ ใบ ก็มี แจกไพ่หงายใบที่ ๒ และที่ ๓
• เผื่อ     ว. สำรอง เช่น กักน้ำไว้เผื่อแล้ง; ให้มากไว้กว่าที่ต้องการสำหรับส่วนตัวหรือผู้อื่น เช่น กินเผื่อ เอาข้าวมาเผื่อ. สัน. ถ้า, หาก, สมมุติ, เผื่อว่า
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหนียว     เหฺนียว ว. ดึงขาดยาก, ทนทานไม่หักไม่ขาดง่าย, แกะออกยาก, ไม่ยุ่ย, ไม่เปื่อย, เช่น กิ่งมะขามเหนียวมาก ด้ายหลอดเหนียวมาก มือเหนียวตีนเหนียว;
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หนี     ก. ไปเสียให้พ้น, หลีกไปให้พ้น, เช่น หนีภัย หนีทุกข์; หลีกเลี่ยง เช่น หนีภาษี หนีโรงเรียน.
• เผื่อเหลือ    สํารอง เผื่อขาด เผื่อขาดเผื่อเหลือ เผื่อเหลือเผื่อขาด เผื่อ
• เผื่อเหลือเผื่อขาด    ว. ที่เตรียมไว้เผื่อขาดหรือไม่พอ.
• ซึ่งทำด้วยดินเหนียวที่เผาแล้ว    ซึ่งประกอบด้วยดิน
• ซึ่งทําด้วยดินเหนียวที่เผาแล้ว    ซึ่งทําด้วยดินเผา
• เผื่อขาดเผื่อเหลือ    ว. ที่เตรียมไว้เผื่อขาดหรือไม่พอ.
• ห่อเหี่ยว    ว. มีความรู้สึกหดหู่, สลดใจ, เช่น หมู่นี้อ่านหนังสือพิมพ์มีแต่ข่าวร้าย ๆ ทำให้รู้สึกห่อเหี่ยว.
• ดินเหนียวใช้ทำเครื่องเคลือบดินเผา    เครื่องเคลือบดินเผา
• ขี้เหนียว    ว. ตระหนี่, ขี้ตืด ก็ว่า.
• หน้าเหี่ยว    น. หน้าที่ไม่เต่งตึง, โดยปริยายหมายความว่า ไม่สมปรารถนา เช่น ขอสตางค์แม่ไม่ได้ก็หน้าเหี่ยวกลับมา.