เพรัตซ์ คือ

• แมกซ์ เพรัตซ์
  แมกซ์ เฟอร์ดินันด์ เพรัตซ์

• เพ     ก. พังทลาย.
• พร     พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
• รัต     ๑ ก. ยินดี, ชอบใจ, มักใช้ประกอบท้ายสมาส เช่น วันรัต = ผู้ยินดีในป่า. ( ป. , ส. รต). ๒ น. ราตรี, กลางคืน, มักใช้ประกอบท้ายคำ เช่น ทีฆรัต
• แมกซ์ เพรัตซ์    แมกซ์ เฟอร์ดินันด์ เพรัตซ์ เพรัตซ์
• แมกซ์ เฟอร์ดินันด์ เพรัตซ์    แมกซ์ เพรัตซ์ เพรัตซ์
• เพราเพริศ    ว. สวยงาม, พริ้งเพรา ก็ว่า.
• พริ้งเพรา    ว. สวยงาม, เพราพริ้ง หรือ เพราเพริศ ก็ว่า.
• พริ้งเพริศ    ว. งามเฉิดฉาย, เพริศพริ้ง ก็ว่า.
• พริ้มเพรา    ว. งามแฉล้ม.
• พร่ำเพรื่อ    ว. เกินขอบเขต, บ่อย ๆ ไม่เป็นกิจจะลักษณะ, เช่น พูดพร่ำเพรื่อ, เพรื่อ ก็ว่า.
• พร่ําเพรื่อ    จําเจ ซ้ําซาก ซ้ําไปซ้ํามา ซ้ําๆ ซากๆ บ่อยเกิน มากเกินไป
• เพริศพริ้ง    ว. งามเฉิดฉาย, พริ้งเพริศ ก็ว่า.
• จักรพรรดิมัตซึฮิโตะ    จักรพรรดิเมย์จิ เทนโนะ
• ชาร์ลส์ โพรเทียส สเตนเมตซ์    สเตนเมตซ์
• พร่ำเพ้อ    ก. รำพัน.