เพราพริ้ง คือ

• ว. สวยงาม, พริ้งเพรา ก็ว่า.

• เพ     ก. พังทลาย.
• เพรา     ๑ เพฺรา น. เวลาเย็น เช่น เกลออย่ากินเข้าเพราเลย เกลออดเข้าเพราให้เถิงรุ่ง. ( ไตรภูมิ ); มื้อ. ๒ เพฺรา ว. งาม, น่าดู.
• พร     พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• พริ้ง     พฺริ้ง ว. งามงอน, สะสวยมาก, ชอบแต่งตัวให้งดงามและทันสมัยอยู่เสมอ, เช่น สวยพริ้ง แต่งตัวงามพริ้ง.
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• ิ้     พลิ้ว
• เพราะพริ้ง    1) adj. ที่น่าฟัง , ชื่อพ้อง: ไพเราะ, เสนาะ, ไพเราะเพราะพริ้ง ตัวอย่างการใช้: แม้วัยจะปูนนี้ แต่เขาก็ยังชอบฟังเสียงอันเพราะพริ้งของนักร้องสาวๆ อยู่เสมอ 2) adv. อย่างน่าฟัง ชื่อพ
• พริ้งเพรา    ว. สวยงาม, เพราพริ้ง หรือ เพราเพริศ ก็ว่า.
• พริ้มเพรา    ว. งามแฉล้ม.
• เพริศพริ้ง    ว. งามเฉิดฉาย, พริ้งเพริศ ก็ว่า.
• เพราะ    ๑ ว. น่าฟัง, เสนาะ, ไพเราะ, เช่น เสียงเพราะ พูดเพราะ. ๒ สัน. ด้วย, เหตุ, เพื่อ.
• เพราเพริศ    ว. สวยงาม, พริ้งเพรา ก็ว่า.
• ไพเราะเพราะพริ้ง    เพราะพริ้ง เสนาะ ไพเราะ
• น่าพรั่นพรึง    สยองขวัญ น่ากลัว น่าขนพองสยองเกล้า น่าขนลุก น่าสะพรึงกลัว