เพรือง คือ

• เพฺรือง
  น. กระดึง.

• เพ     ก. พังทลาย.
• พร     พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• พร้องเพรียก    -เพฺรียก ก. ร้องเรียก.
• เพรียกพร้อง    ก. ร้องเซ็งแซ่ (ใช้แก่นกเป็นต้น).
• เพรียกร้อง    ใฝ่ฝัน
• นกที่เพรียกร้อง    นกสวยงาม
• เพรียงเมือง    ก. แทรกแซงบ่อนจิตใจชาวเมือง.
• ร้องไห้เพราะ    คร่ําครวญเนื่องจาก
• เพราะอย่างนี้เอง    ด้วยเหตุนี้ มิน่า มิน่าล่ะ มิน่าเล่า ยังงี้เอง
• เพลงพระทอง    พระทอง
• เพราเพริศ    ว. สวยงาม, พริ้งเพรา ก็ว่า.
• พริ้งเพรา    ว. สวยงาม, เพราพริ้ง หรือ เพราเพริศ ก็ว่า.
• พริ้งเพริศ    ว. งามเฉิดฉาย, เพริศพริ้ง ก็ว่า.
• พริ้มเพรา    ว. งามแฉล้ม.