เพี้ยนผัด คือ
- ก. ขอเลื่อนเวลาให้ผิดไป, ผัดเพี้ยน ก็ว่า.
- เพ ก. พังทลาย.
- เพี้ย ๑ น. ตำแหน่งขุนนางไทยแคว้นล้านนาและล้านช้าง คือ พญา. ๒ น. ชื่อเครื่องดีดฟังเสียงชนิดหนึ่ง ทำด้วยไม้ไผ่คล้ายจ้องหน่อง แต่จ้องหน่องใช้กระตุก
- เพี้ยน ว. ผิดแปลกไปเล็กน้อย เช่น หน้าเพี้ยน, คลาดเคลื่อน เช่น พูดเพี้ยน เสียงเพี้ยน, ผิดเพี้ยน ก็ว่า, โบราณใช้ เพียน ก็มี; ( ปาก ) ไม่ค่อยปรกติ
- พี ว. อ้วน, มักใช้เข้าคู่กับคำ อ้วน เป็น อ้วนพี. น. มัน.
- พี้ ( ถิ่น ) ว. นี้.
- ผัด ก. เอาสิ่งที่ใช้เป็นอาหารใส่ลงในกระทะที่มีน้ำมันหรือน้ำเล็กน้อย ตั้งไฟแล้วพลิกกลับไปมาจนสุก เช่น ผัดข้าว ผัดหมี่,
- เพียน (โบ) ว. เพี้ยน.
- เพื่อนผู้ชาย แฟนหนุ่ม เพื่อนชาย กะเทาะ -n.รอยแตก ทำให้แดง รอยกระเทาะ เจ้าเพื่อนยาก
- คนผิด คนทำผิด คนทำความผิด ผู้ทำความผิด คนทำผิดกฎหมายและศีลธรรม คนระยำ คนมักง่าย คนสะเพร่า คนโง่เง่า คนงุ่มง่าม คนซุ่มซ่าม ผู้ผิด
- ตัดสินผิด ตัดสินผิดพลาด
- พันผ้ายืด รัดข้อด้วยแถบผ้า
- พ้นผิด v. หลุดจากข้อกล่าวหาว่ากระทำความผิด ชื่อพ้อง: พ้นความผิด ตัวอย่างการใช้: เขาพ้นผิดไปได้เพราะมีผู้ใหญ่ในวงการคอยช่วยเหลือ
- อ่านผิด อ่านเป็น
- เป็นผู้ดี ชั้นสูง สูงส่ง สุภาพ เป็นผู้เจริญ นุ่มนวล อ่อนน้อม อ่อนโยน ใจดี มีเมตตา ผึ่งผาย ภูมิฐาน สง่างาม สง่าผ่าเผย มีมารยาท มีลักษณะของชาวนคร
- แทนผิด เป็นตัวอย่างที่ผิด