เพี้ยน คือ
สัทอักษรสากล: [phīen] การออกเสียง:
"เพี้ยน" การใช้"เพี้ยน" อังกฤษ"เพี้ยน" จีน
ความหมายมือถือ
- ว. ผิดแปลกไปเล็กน้อย เช่น หน้าเพี้ยน, คลาดเคลื่อน เช่น พูดเพี้ยน เสียงเพี้ยน, ผิดเพี้ยน ก็ว่า, โบราณใช้ เพียน ก็มี; (ปาก) ไม่ค่อยปรกติ (มักใช้แก่คน) เช่น เขามีท่าทางเพี้ยน ๆ.
- เพ ก. พังทลาย.
- เพี้ย ๑ น. ตำแหน่งขุนนางไทยแคว้นล้านนาและล้านช้าง คือ พญา. ๒ น. ชื่อเครื่องดีดฟังเสียงชนิดหนึ่ง ทำด้วยไม้ไผ่คล้ายจ้องหน่อง แต่จ้องหน่องใช้กระตุก
- พี ว. อ้วน, มักใช้เข้าคู่กับคำ อ้วน เป็น อ้วนพี. น. มัน.
- พี้ ( ถิ่น ) ว. นี้.
- เพียน (โบ) ว. เพี้ยน.
- คนเพี้ยน คนพฤติกรรมแปลกจากผู้อื่น คนไม่เต็มบาท คนบ้า
- ตะเพียน น. ชื่อปลาน้ำจืดบางชนิดของบางสกุลในวงศ์ Cyprinidae ส่วนใหญ่อยู่ในสกุล Puntius และ Cyclocheilichthys หนวดสั้น เกล็ดสีขาวเงินขอบเรียบ ที่มีลำตัวสั้นป้อม แบนข้าง เช่น ตะเพียนขาว (P. gonionotus) ตะเพียน
- ผัดเพี้ยน ก. ขอเลื่อนเวลาอยู่เรื่อย ๆ, เพี้ยนผัด ก็ว่า.
- ผิดเพี้ยน ว. ผิดแปลกไปเล็กน้อย, คลาดเคลื่อน, เพี้ยน ก็ว่า.
- เพี้ยนตัว ตู่ตัว
- เพี้ยนผัด ก. ขอเลื่อนเวลาให้ผิดไป, ผัดเพี้ยน ก็ว่า.
- เพี้ยนๆ ประสาทๆ พิลึกๆ ติ๊งต๊อง เป็นประสาทอ่อนๆ
- การเพี้ยน การบิดเบี้ยว
- คนเพี้ยนๆ คนพิลึก
- เขียนเพิ่ม เพิ่มเติม
ประโยค
- ไม่รู้สิ แม่ออกจะเพี้ยนๆ แม่ห่วงทุกอย่าง ทุกๆวัน
- ถ้าระฆังเพี้ยนเครื่องดนตรี่นก็จะพานเพี้ยนไปหมด
- ถ้าระฆังเพี้ยนเครื่องดนตรี่นก็จะพานเพี้ยนไปหมด
- ทฤษฎีเพี้ยนๆแรกของมอสซี่ และกลไกการจัดการของเขา
- ตอนแรกๆก็คิดว่าเธอเพี้ยนนะ คือเธอพูดมากกว่าปกติ
- นั่นเป็นเรื่องบ้าเรื่องหนึ่ง ที่ทำให้ซีเพี้ยนไป
- เอาล่ะ ใครก็ก็ตามที่จงใจเล่นเพี้ยนและทำวงฉันล่ม
- ทำไมคุณถึงทำท่าแบบนั้นนะ มันอย่างกับคนเพี้ยนเลย
- ถ้าเราปล่อยให้ตาชั่งนี่เพี้ยน เราอาจจะมีไรหนุกๆ
- เฮ้ คุณเพี้ยนหรือไง ศพนี่ต้องถูกส่งไปห้องดับจิต