เพื่อนเล่น คือ

• น. เพื่อนที่เล่นหัวกันมาตอนเป็นเด็ก.

• เพ     ก. พังทลาย.
• เพื่อ     บ. เหตุด้วย, เพราะด้วย, เพราะ, เพราะว่า, ด้วย, เช่น ทำงานเพื่อจะได้เงิน, ด้วยว่า, เกี่ยวกับ, เนื่องด้วย, สำหรับ, เช่น สละชีวิตเพื่อประเทศชาติ
• เพื่อน     ๑ น. ผู้ชอบพอรักใคร่กัน, ผู้สนิทสนมคุ้นเคยกัน, เช่น เขามีเพื่อนมาก, ผู้ร่วมสถาบันหรือร่วมอาชีพเป็นต้น เช่น เพื่อนร่วมโรงเรียน เพื่อนร่วมรุ่น
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• เล่น     ก. ทำเพื่อสนุกหรือผ่อนอารมณ์ เช่น เล่นเรือ เล่นดนตรี; แสดง เช่น เล่นโขน เล่นละคร เล่นงานเหมา; สาละวนหรือหมกมุ่นอยู่กับสิ่งใด ๆ
• ล่น     ก. วิ่ง, วิ่งเร็ว.
• เล่นเพื่อน    ก. คบเพื่อนหญิงด้วยกันต่างชู้รัก.
• เล่นเพลิน    เล่นสนุก
• การเล่นเพื่อน    เลสเปียน
• นอนเล่น    ก. นอนพักผ่อนโดยไม่คิดว่าจะหลับ.
• เป็นเพื่อนกัน    มีมิตรไมตรีจิตเป็นมิตร
• เล่นเพิ่ม    แสดงเพิ่ม
• ภาพที่นํามาตัดเป็นชิ้นเล็กๆ เพื่อนํามาเป็นเกมภาพต่อ    ภาพต่อ จิ๊กซอ
• เป็นเพื่อน    ว. อาการที่อยู่ด้วยหรือไปด้วยเพื่อให้มีความอุ่นใจ.
• ซึ่งเป็นเพื่อนกิน    ซึ่งคบหาไม่ได้ ซึ่งร่วมสุขแต่ไม่ร่วมทุกข์ ซึ่งไม่น่าไว้ใจ

• ระวังของขวัญของฉันด้วย จำเพื่อนเล่นตอนเด็กๆมั๊ย ?
• ยังไงก็ ข้าให้เจ้าในฐานะเพื่อนเล่นจุกม่าของข้า
• มันเคยเป็นแค่เกมส์ ที่ชั้นกับเพื่อนเล่นด้วยกัน
• เพียงแค่หาใครสักคน ที่จะมาเป็นเพื่อนเล่นกับเขา
• โอ้คุณก็รู้ ฉันคิดถึงเพื่อนเล่นโป๊กเกอร์คนโปรด
• ชั้นสัญญากับเมดิสัน ว่าเราจะหาเพื่อนเล่นให้เธอ
• ผมเลยพูดว่า ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นแกนะ แกมาจากไหน
• อะไรเนี๊ยะ เพื่อนเล่นสมัยเด็ก ถึงได้หยาบคายแบบนี้
• เดือนหน้าทั้งเดือน นางจะเป็นเพื่อนเล่นกับเจ้า
• นายไม่ใช่เพื่อนเล่นกับเขา แต่นายเป็นเจ้านายของเขา