เพ่งพิศ คือ

• ก. ดูด้วยความพินิจพิเคราะห์.

• เพ     ก. พังทลาย.
• เพ่ง     ก. จ้องดู, เล็งดู, (ใช้แก่ตา) เช่น เพ่งสายตา เพ่งหนังสือ; มุ่งเฉพาะอารมณ์ภายใน (ทางใจ) เช่น เพ่งกสิณ; เจาะจง.
• พิศ     ๑ พิด ก. เพ่งดู, แลดูโดยถี่ถ้วน. ๒ พิด ว. ยี่สิบ. น. เรียกเหรียญทองครั้งรัชกาลที่ ๔ ชนิดหนึ่ง มีค่าเท่ากับ ๑ ใน ๒๐ ของชั่ง = ๔ บาท ว่า
• เพ่งพินิศ    พิศดู เพ่งพิศ ดู พินิศ เพ่งดู แลดู จ้องดู พิศ เพ่ง
• ไม่เพ่งพิศ    ผาด ผ่านๆ ไม่ชัดเจน
• เพิศ    พริ้งเพริศ เพริศพริ้ง
• ทองพิศ    น. ค่ากำหนดแลกเปลี่ยนของเหรียญทองกระษาปณ์ในสมัยรัชกาลที่ ๔ เท่ากับ ๑ ใน ๒๐ ของชั่ง = ๔ บาท.
• เพริศ    เพฺริด ว. งาม, ดียิ่ง.
• เพียงพอ    ก. ได้เท่าที่ต้องการ, ได้เท่าที่กะไว้. ว. เท่าที่กะไว้, เท่าที่ต้องการ.
• เพ่งพินิจ    พิจารณา
• พริ้งเพริศ    ว. งามเฉิดฉาย, เพริศพริ้ง ก็ว่า.
• ศัตรูของพืช    ศัตรูพืช
• เพราเพริศ    ว. สวยงาม, พริ้งเพรา ก็ว่า.
• นั่งพับเพียบ    ก. นั่งพับขาทั้ง ๒ ข้าง ให้ปลายเท้าไปทางเดียวกัน.
• มีเพียงพอ    มีเก็บไว้เพียงพอ มีสํารองไว้

• ไฟร์วอลล์เพ่งพิศและขัดขวางความพยายามทั้งหมดเพื่อความปลอดภัยเครือข่ายทางอ้อมในการปกป้องข้อมูลส่วนบุคคลของคุณ สปายแวร์จะไม่ผ่านไม่มีใครสังเกตเห็น