เภสัชตำรับ คือ

• ตำรับยา adj
  รวมสูตร

• เภสัช     เพสัด, เพสัดชะ- น. ยาแก้โรค. ( ป. เภสชฺช; ส. ไภษชฺย).
• ตำ     ก. ทิ่ม, แทง, เช่น หนามตำ; ใช้สากหรือสิ่งอื่นที่คล้ายคลึงเช่นนั้นทิ่มลงไปอย่างแรงเรื่อย ๆ เช่น ตำข้าว ตำน้ำพริก.
• ตำรับ     -หฺรับ น. ตำราที่กำหนดไว้เป็นเฉพาะแต่ละเรื่องละราย เช่น ตำรับหอสมุดแห่งชาติ; ใบสั่งยา (ใช้เฉพาะแพทยศาสตร์). ( ข. ฎํราบ่, ตมฺราบ่).
• รับ     ก. ยื่นมือออกถือเอาสิ่งของที่ผู้อื่นส่งให้ เช่น รับของ รับเงิน, ถือเอาสิ่งของที่ผู้อื่นส่งมาให้ เช่น รับจดหมาย รับพัสดุภัณฑ์, ไปพบ ณ
• คิดตำรับ    กำหนดสูตร คิดวิธีหรือระบบ สร้างทฤษฎี ใช้สูตรแสดง
• ต้นตำรับ    น. ผู้เป็นต้นคิดในการประดิษฐ์หรือสร้างแบบแผนขึ้น.
• เจ้าตำรับ    n. ผู้เป็นต้นคิดในการประดิษฐ์หรือสร้างแบบแผนขึ้น , , ชื่อพ้อง: ต้นตำรับ ตัวอย่างการใช้: ลัทธิมาร์กซผู้เป็นเจ้าตำรับสังคมนิยมกำลังตกต่ำลงเรื่อยๆ clf.: คน
• เภสัช-    เพสัด, เพสัดชะ- น. ยาแก้โรค. (ป. เภสชฺช; ส. ไภษชฺย).
• เภสัชกร    เพสัดชะกอน น. แพทย์ปรุงยา, ผู้ที่ได้รับใบอนุญาตให้เป็นผู้ประกอบโรคศิลปะสาขาเภสัชกรรม.
• เภสัชภัณฑ์    ยา ยารักษาโรค เวชภัณฑ์ ยารักษาสัตว์ สารที่มีฤทธิ์รักษาโรค สารเคมีที่ใช้รักษาโรค
• ตำรวจลับ    n. ตำรวจที่ต้องปกปิดหรือควรปกปิดว่าปฏิบัติหน้าที่เป็นตำรวจ เช่น ไม่สวมเครื่องแบบตำรวจ เป็นต้น , ตัวอย่างการใช้: เขาเป็นตำรวจลับที่ได้รับมอบหมายให้ดูแลคดียาบ้า เขาจึงไม่ต้องแต่งเครื่องแบ
• บั้งตำรวจ    บั้ง บั้งทหาร
• เภสัชบําบัด    การใช้ยาบําบัด การใช้ยาเคมีบําบัด
• เภสัชวิทยา    เพสัดชะวิดทะยา, เพสัดวิดทะยา น. วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยฤทธิ์ของยาหรือของสารที่มีต่อสิ่งมีชีวิต.
• เภสัชเคมี    เพสัด- น. วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยการเตรียม การสังเคราะห์ การวิเคราะห์ และการทำสารเคมีที่ใช้เป็นยาให้ได้มาตรฐาน.

• มีความเข้าในในคุณสมบัติของเภสัชตำรับแต่ละตำรับเป็นอย่างดีตลอดจนทราบถึงปัญหาและแนวทางแก้ไขของตำรับยาแต่ละตำรับ
• มันเป็นสมุนไพรทุ่งหญ้ากระจายกว้างที่เป็นของครอบครัวดอกทานตะวัน . แบบดอกแดนดิไลมีจำนวนมากของส่วนประกอบของเภสัชตำรับและเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับคุณภาพการล้างพิษทั่วไป .