เภสัชบําบัด คือ

• การใช้ยาบําบัด
  การใช้ยาเคมีบําบัด

• เภสัช     เพสัด, เพสัดชะ- น. ยาแก้โรค. ( ป. เภสชฺช; ส. ไภษชฺย).
• บําบัด     บรรเทา รักษา เยียวยา แก้โรค ขจัด ขับไล่
• บัด     น. เวลา, เมื่อ, ครั้ง, คราว; ทันใด.
• เภสัช-    เพสัด, เพสัดชะ- น. ยาแก้โรค. (ป. เภสชฺช; ส. ไภษชฺย).
• เภสัชกร    เพสัดชะกอน น. แพทย์ปรุงยา, ผู้ที่ได้รับใบอนุญาตให้เป็นผู้ประกอบโรคศิลปะสาขาเภสัชกรรม.
• เภสัชภัณฑ์    ยา ยารักษาโรค เวชภัณฑ์ ยารักษาสัตว์ สารที่มีฤทธิ์รักษาโรค สารเคมีที่ใช้รักษาโรค
• เภสัชศาตรมหาบัณฑิต    ภ.ม.
• เภสัชวิทยา    เพสัดชะวิดทะยา, เพสัดวิดทะยา น. วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยฤทธิ์ของยาหรือของสารที่มีต่อสิ่งมีชีวิต.
• เภสัชเคมี    เพสัด- น. วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยการเตรียม การสังเคราะห์ การวิเคราะห์ และการทำสารเคมีที่ใช้เป็นยาให้ได้มาตรฐาน.
• เภสัชเวช    n. วิทยาศาสตร์แขนงที่เกี่ยวกับยาที่ได้จากพืช สัตว์ และแร่ธาตุโดยตรง, วิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวกับสมุนไพร ตัวอย่างการใช้: เขาเรียนวิชาเภสัชเวช
• เภสัชเวท    เพสัดชะเวด น. วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยยาที่ได้จากพืช สัตว์ และแร่ธาตุโดยตรง หรือสารที่เกิดจากสิ่งเหล่านั้น, วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยสมุนไพร.
• คิลานเภสัช    น. ยารักษาโรค. (ป. คิลาน + เภสชฺช).
• ยาเภสัชภัณฑ์    ยารักษาโรค
• ร้านเภสัช    ร้านยา ร้านขายยา
• เภสัชกรรม    เพสัดชะกำ น. วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยการเตรียมเครื่องยา ตัวยาจากธรรมชาติหรือการสังเคราะห์ให้เป็นยาสำเร็จรูป.