เมี่ยงส้ม คือ

• น. ของกินอย่างหนึ่ง ทำด้วยมะพร้าวขูดคั่ว กวนกับน้ำตาลปึกผสมถั่วลิสงตำพร้อมด้วยหอมแดง ปรุงให้มีรสเค็มหวาน เมื่อได้ที่โรยใบมะกรูดหั่นฝอย กินแกมกับผักกาดหอมหรือใบทองหลาง และผลไม้มีรสเปรี้ยว เช่น ส้มโอ มะม่วงดิบ มะปรางดิบ.

• เม     น. แม่. ( ข. ).
• เมี่ยง     ๑ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นชา. [ ดู ชา ๑ (๑) ]. ๒ น. ของกินเล่นที่ใช้ใบไม้บางชนิด เช่น ใบชาหมัก ใบชะพลู ใบทองหลาง ห่อเครื่อง มีถั่วลิสง
• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• มี่     ว. อึกทึก, เสียงแซ่.
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• ยง     ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
• ส้ม     ๑ น. ชื่อไม้พุ่มหรือไม้ต้นขนาดเล็กหลายชนิดในสกุล Citrus วงศ์ Rutaceae ใบ ดอก และผิวผลมีต่อมน้ำมัน กลิ่นฉุน ผลรสเปรี้ยวหรือหวาน กินได้ เช่น
• ม่ายเมียง    ก. ทำอาการเมิน ๆ เมียง ๆ.
• ซัง เมียง มูน    มูน
• มีเสียงสัมผัส    มีจังหวะ มีลีลา เป็นจังหวะ เป็นท่วงทำนองที่ต่อเนื่องกัน
• ยุยงส่งเสริม    ชักนำให้เป็นพยานเท็จ
• เมียง    ก. เลียบเคียงเข้าไป, ชายตาดู.
• การไม่มีเสียงสูงต่ำ    การมีเสียงเดียว
• ความไม่มีเดียงสา    ความไร้เดียงสา
• มีเสบียงสมบูรณ์    ครบถ้วน ติดตั้งอุปกรณ์สมบูรณ์ มีเสบียงมากพอ