เมี้ยน คือ
สัทอักษรสากล: [mīen] การออกเสียง:
"เมี้ยน" การใช้"เมี้ยน" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
- ว. มิด, ลับลี้, ซ่อน.
- เม น. แม่. ( ข. ).
- มี ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
- มิดเมี้ยน ว. ลับจนมองไม่เห็น; แสดงอาการซ่อนอายลับ ๆ ล่อ ๆ, กระมิดกระเมี้ยน ก็ว่า.
- เมริเดียน (ภูมิ) น. ขอบของครึ่งวงกลมใหญ่ที่ผ่านขั้วเหนือและขั้วใต้ของโลก ใช้เป็นเครื่องกำหนดแนวเหนือ-ใต้ของโลกซึ่งเรียกว่า เหนือจริง ใต้จริง หรือเหนือภูมิศาสตร์ ใต้ภูมิศาสตร์ ตำแหน่งเส้นเมริเดียนบนผิวโลกแต่ละ
- เมียน้อย (ปาก) น. หญิงที่ชายเลี้ยงดูอย่างภรรยา แต่ไม่มีศักดิ์ศรีเท่าเมียหลวงหรือไม่ได้จดทะเบียน.
- พี่เมียน้องเมีย พี่ผัวน้องผัว พี่หรือน้องสะใภ้
- -กระเมี้ยน ใช้เข้าคู่กับคำ กระมิด เป็น กระมิดกระเมี้ยน.
- กระเมี้ยน ใช้เข้าคู่กับคำ กระมิด เป็น กระมิดกระเมี้ยน.
- ชระเมียน ชฺระ- (กลอน) ก. ชม, ดู.
- ลูกเมียน้อย น. ลูกของเมียน้อยซึ่งมีสิทธิ์ด้อยกว่าลูกของเมียหลวง, โดยปริยายหมายถึงผู้มีฐานะไม่เทียมหน้าเทียมตาผู้อื่นหรือสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น บางคนบ่นว่าสถาบันของตนเป็นลูกเมียน้อย.
- เมษายน น. ชื่อเดือนที่ ๔ ตามสุริยคติ ซึ่งตั้งต้นด้วยเดือนมกราคม มี ๓๐ วัน; (เลิก) ชื่อเดือนที่ ๑ ตามสุริยคติ. (ส. เมษ + อายน).
- เมียนมาร์ พม่า ประเทศพม่า
- แมกซิเมียน มาร์คัส ออเรเลียส วาเลอเรียส แมกซิเมียนัส เฮอร์คูเลียส
- ดัลเมเชียน สุนัขพันธุ์ดัลเมเชียน
- อโครเมียน อโครเมียล โพรเซส