เยาวมาลย์ คือ

• น. หญิงสาวสวย.

• เยา     ๑ น. อาการที่ทองไม่แล่นติดต่อกันโดยตลอดในการหล่อ. ๒ ว. เบา, อ่อน, น้อย เช่น ราคาเยา, มักใช้เข้าคู่กับคำ ย่อม เป็น ย่อมเยา เช่น ราคาย่อมเยา.
• เยาว     เยาวะ-, เยา ว. อ่อนวัย, รุ่นหนุ่ม, รุ่นสาว, เช่น เยาว์วัย วัยเยาว์. ( แผลงมาจาก ยุว).
• ยา     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
• ยาว     ว. ลักษณะของสิ่งใด ๆ มีกำหนดระยะจากจุดหนึ่งถึงอีกจุดหนึ่งที่ขยายออกไปไม่ได้แล้ว เช่น ถนนยาว ๓๐ กิโลเมตร เชือกยาว ๒ เมตร, ลักษณะส่วนหนึ่งของสิ่งใด
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มาลย์     ( แบบ ) น. ดอกไม้, ดอกไม้ที่ร้อยเป็นพวง. ( ป. , ส. มาลฺย).
• ชาวมาเลย์    คนมาเลย์
• ยาวมาก    ยืดยาวเกินไป
• มหาวิทยาลัยเยล    เยล
• ศาลเยาวชน    n. ศาลที่พิจารณาพิพากษาคดีที่เกิดโดยเยาวชน ตัวอย่างการใช้: ตำรวจนำตัวจำเลยซึ่งเป็นเด็กชั้นมัธยมไปขึ้นศาลเยาวชน clf.: ศาล, แห่ง
• กุสุมาลย์    (แบบ) น. ดอกไม้. (ป.).
• บทมาลย์    บดทะ- (แบบ) น. เท้าผู้มีบุญ เช่นกษัตริย์.
• ผู้เยาว์    (กฎ) น. บุคคลผู้ยังไม่บรรลุนิติภาวะ.
• เยาว-    เยาวะ-, เยา ว. อ่อนวัย, รุ่นหนุ่ม, รุ่นสาว, เช่น เยาว์วัย วัยเยาว์. (แผลงมาจาก ยุว).
• เยาวน    -วะนะ- น. ความหนุ่ม, ความสาว, ความเป็นหนุ่มเป็นสาว. (ส. ยุวนฺ; ป. ยุว ว่า หนุ่ม, สาว).