เยาะเย้ยถากถาง คือ

• ค่อนขอด
  เย้ยหยัน
  แดกดัน

• เยา     ๑ น. อาการที่ทองไม่แล่นติดต่อกันโดยตลอดในการหล่อ. ๒ ว. เบา, อ่อน, น้อย เช่น ราคาเยา, มักใช้เข้าคู่กับคำ ย่อม เป็น ย่อมเยา เช่น ราคาย่อมเยา.
• เยาะ     ก. พูดหรือแสดงกิริยาให้เจ็บใจช้ำใจ โดยย้ำถึงความเสียเปรียบ ความด้อยกว่า หรือความผิดพลาด เช่น เยาะว่า ไหนว่าเก่งนัก ทำไมสอบตก.
• เยาะเย้ย     ก. ค่อนว่าหรือแสดงกิริยาซ้ำเติมให้ได้อาย ให้ช้ำใจเจ็บใจ ให้โกรธ.
• ยา     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
• เย้     ว. เอียงจนเสียรูปโดยมีอาการทำท่าจะทลายลง เช่น ห้องแถวเย้จวนจะพัง, เฉ, ไม่ตรง, เบนหรือเอียงไป, เช่น เขียนหนังสือแถวเย้.
• เย้ย     ก. พูดหรือกระทำให้ได้อาย ให้เจ็บใจ ให้โกรธ.
• ถา     ก. ถลา, โผลง; ลับ, ถูให้คม. (ไทยเดิม ถา ว่า โกน).
• ถาก     ก. ฟันเอาเปลือกหรือส่วนนอกออก เช่น ถากเปลือกไม้ ถากเสา, ใช้จอบเป็นต้นดายให้เตียน เช่น ถากหญ้า ถากดิน. ว. เฉียง ๆ, ถูกผิว ๆ, เช่น ฟันถากไป.
• ถากถาง     ก. ค่อนว่า, มีเจตนาว่าให้เจ็บใจ.
• กถา     กะ- น. ถ้อยคำ, เรื่อง, คำอธิบาย, คำกล่าว. ( ป. ).
• ถาง     ก. ใช้มีดเป็นต้นฟันให้เตียน เช่น ถางหญ้า ถางป่า.
• คําถากถาง    คําเยาะเย้ย คําเย้ยหยัน คําเหน็บแนม คําพูดเยาะเย้ย คําล้อเลียน คําแดกดัน
• ถากถางป่า    ตัดไม้ ถากถางพื้นที่ ตัดไม้ทำลายป่า
• ถากถางพื้นที่    ตัดไม้ ถากถางป่า ตัดไม้ทำลายป่า
• ผู้ถากถาง    ผู้เยาะเย้ย ผู้เย้ยหยัน ผู้เสียดสี ผู้เหน็บแนม

• แม่เข้าใจว่าทำไมลูกถึงชอบเยาะเย้ยถากถางบ้าง
• ทุกวันนี้ข้าก็ถูกคนเยาะเย้ยถากถางเพราะเป็นเมียมหาดเล็ก
• ความรักและมองในแง่ดีเมื่อเทียบกับการเยาะเย้ยถากถางและเพศ !