เยื่อหรหมจารี คือ

• ความเป็นสาว
  เยื่อพรหมจารี

• เยื่อ     น. สิ่งที่เป็นแผ่นบางอยู่ตามผิวหรือภายในของร่างกายบางส่วนหรือของสิ่งต่าง ๆ เช่น เยื่อในกระดูก เยื่อหัวหอม เยื่อไม้ไผ่.
• อห     อะหะ น. วัน, วันหนึ่ง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาสในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น สัปดาห์ มาจาก ส. สปฺต + อห = ๗ วัน.
• จา     ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
• จาร     ๑ จาน ก. ใช้เหล็กแหลมเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้นให้เป็นตัวหนังสือ เช่น จึงจารจารึกอันนี้ไว้อีกโสด. (ศิลาจารึกเขาสุมนกูฏ).
• จารี     น. ผู้ประพฤติ, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น ธรรมจารี สัมมาจารี. ( ป. ).
• รี     ว. เรียว, ถ้ากลมเรียวอย่างรูปไข่ เรียกว่า กลมรี, ถ้ายาวเรียวและมีหัวท้ายอย่างเมล็ดข้าวสาร เรียกว่า ยาวรี, ไม่กลม เช่น วงรี, ยาว เช่น หันรีหันขวาง
• เยื่อพรหมจารี    ความเป็นสาว เยื่อหรหมจารี
• พรหมจาริณี    น. หญิงที่ยังบริสุทธิ์. (ป.).
• พรหมจารี    น. ผู้ศึกษาปรมัตถ์, นักเรียนพระเวท; ผู้ถือพรตบางอย่าง เช่นเว้นเมถุนเป็นต้น, ในพระพุทธศาสนาหมายเอาผู้ตั้งอยู่ในธรรม มีเว้นจากเมถุนเป็นต้น เช่นภิกษุ; หญิงที่ยังบริสุทธิ์. (ป.; ส. พฺรหฺมจารินฺ).
• เกี่ยวกับหรือเหมาะกับหญิงพรหมจารี    ไม่เคยร่วมเพศ ไม่ได้รับเชื้อ บริสุทธิ์ ไม่มีมลทิน ไม่มีราคี ไม่เจือปน
• ที่ไม่ใช่พรหมจาร    ซึ่งเต็มไปด้วยกิเลสตัณหา ที่ไม่บริสุทธิ์
• สาวพรหมจารี    น. สาวที่ยังไม่มีสามี, หญิงที่ยังไม่มีระดู, เช่น ตามที่ถือกันว่า ผู้ซึ่งสำหรับกวนข้าวทิพย์นั้นต้องเป็นสาวพรหมจารี คือที่ยังไม่มีสามีนั้นประการหนึ่ง อีกนัยหนึ่งคือหญิงซึ่งยังไม่มีระดูกล่าวว่าเป็นพรหม
• หญิงพรหมจารี    หญิงที่ยังบริสุทธิ์ หญิงที่ไม่เคยร่วมเพศ หญิงที่ไม่ได้แต่งงาน ผู้หญิงสาว หญิงที่ยังไม่แต่งงาน
• เสียพรหมจารี    ก. ผ่านการร่วมประเวณีครั้งแรก (ใช้แก่ผู้หญิง), เสียสาว ก็ว่า.
• การทำลายพรหมจารʼ    การดูหมิ่น การทำให้เปรอะเปื้อน การทำให้ต่ำช้า การล่วงเกินสิ่งศักดิ์สิทธิ์