เราะร้าย คือ
สัทอักษรสากล: [rǿ rāi] การออกเสียง:
"เราะร้าย" การใช้"เราะร้าย" อังกฤษ"เราะร้าย" จีน
ความหมาย
มือถือ
- ก. พูดมากหยาบคาย, พูดไม่เพราะ.
- เรา ก. เคาะหรือต่อยริมออกทีละน้อยเพื่อให้ได้รูปตามต้องการ เช่น เอาไม้เราะตาตุ่ม เวลาเดินลงส้น เราะกระเบื้อง เราะปากขวด, กะเทาะให้แตกออกจากกัน เช่น
- เราะ ๑ น. ไม้ไผ่เป็นต้นเหลาเป็นซี่กลม ๆ ถักให้ติดกันเป็นผืน สำหรับล้อมปลา. ๒ ก. เคาะหรือต่อยริมออกทีละน้อยเพื่อให้ได้รูปตามต้องการ เช่น
- รา ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
- ร้า ๑ น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง รูปคล้ายนกยาง, มักเรียกกันว่า อีร้า. ( พจน. ๒๔๙๓). ๒ น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่งทำด้วยปลาหมักเกลือ เรียกว่า ปลาร้า;
- ร้าย ว. ดุ เช่น ใจร้าย, ชั่ว เช่น ปากร้าย คนร้าย, ไม่ดี เช่น เคราะห์ร้าย โชคร้าย ชะตาร้าย; ที่เป็นอันตราย เช่น พิษร้าย เนื้อร้าย โรคร้าย. น.
- เราะราย ว. ชอบพูดจาชวนหาเรื่องไม่เลือกหน้า, มักพูดชวนทะเลาะทั่วไป เช่น พูดจาเราะราย ปากเปราะเราะราย ปากคอเราะราย.
- ปากเปราะเราะราย ว. ชอบพูดจาชวนหาเรื่องไม่เลือกหน้า, ปากคอเราะราย ก็ว่า.
- หัวเราะร่วน ขํากลิ้ง กลั้นหัวเราะไม่ไหว อดหัวเราะไม่ได้
- ปากคอเราะราย ว. ชอบพูดจาชวนหาเรื่องไม่เลือกหน้า, ปากเปราะเราะราย ก็ว่า.
- เฉพาะราย ตัวต่อตัว ตัวบุคคล ส่วนบุคคล โดยลำพัง รายตัว เฉพาะตัว
- ทำให้เป็นเฉพาะราย ทำให้เป็นของตัว ทำให้เป็นตัว ทำให้เป็นลักษณะส่วนบุคคล ทำให้เป็นส่วนตัว
- ทําให้เป็นเฉพาะราย พิจารณาเป็นรายบุคคล
- ประวัติเฉพาะราย ประวัติคนไข้
- ทีละราย ทีละหนึ่ง อย่างเอกเทศ
- พิเราะ ว. ไพเราะ, เพราะ, เสนาะ. (ข. พีเราะ).