เรื้อน คือ

• น. โรคผิวหนังซึ่งติดต่อได้ ทำให้ผิวหนังเป็นผื่น บางทีเรียกว่า ขี้เรื้อน มีหลายชนิด บางชนิดทำให้นิ้วมือนิ้วตีนกุด เรียกว่า เรื้อนกุฏฐัง ขื้เรื้อนกุฏฐัง หรือ ขี้ทูด, บางชนิดมีลักษณะเป็นผื่นคัน ทำให้ผิวหนังหนา หยาบ และอาจแตกมีน้ำเหลืองไหลหรือตกสะเก็ดในระยะหลัง มักเป็นตามบริเวณข้อเท้า หัวเข่า หรือที่มือเอื้อมไปเกาถึง เรียกว่า เรื้อนกวาง หรือ ขี้เรื้อนกวาง, บางชนิดทำให้เป็นแผลมีสีขาว เรียกว่า เรื้อนน้ำเต้า หรือ ขี้เรื้อนน้ำเต้า.

• เรื้อ     ก. ขาดการฝึกฝนเสียนาน เช่น ไม่ได้พูดภาษาฝรั่งเศสมานานเลยเรื้อไป, ห่างไปนาน เช่น เรื้อเวที เรื้อสังเวียน. น.
• รื้อ     ก. แยกออกหรือถอดออกเป็นต้นจากสิ่งที่เป็นรูปแล้วให้เสียความเป็นกลุ่มก้อนของรูปเดิม เช่น รื้อบ้าน รื้อหลังคา รื้อข้าวของกระจุยกระจาย; เอาขึ้นมาใหม่
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• เรือน    น. สิ่งปลูกสร้างที่ยกพื้นและกั้นฝา มีหลังคาคลุม สำหรับเป็นที่อยู่, ที่อยู่; ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์อาศเลษา มี ๕ ดวง ดาวนกอยู่ในปล่อง หรือ ดาวอสิเลสะ ก็เรียก; ทรวดทรง เช่น เรือนผม, ที่รับเพชรพลอย เช่น เร
• ขี้เรื้อน    น. เรื้อน. (ปาก) ว. ไม่มีคุณค่า เช่น คนขี้เรื้อน ของขี้เรื้อน.
• ครัวเรือน    น. ครอบครัวที่อยู่ในบ้านเรือนเดียวกัน.
• ตัวเรือน    1) n. สิ่งปลูกสร้างที่เป็นที่อยู่อาศัย , ชื่อพ้อง: ตัวบ้าน ตัวอย่างการใช้: บริเวณบ้านที่พูดถึงคงไม่ได้หมายความรวมถึงตัวเรือนที่อยู่ clf.: เรือน 2) n. ที่รองรับเพชรพลอยและ หน้
• ปลูกเรือน    v. ก่อสร้างที่อยู่อาศัย, ปลูกสร้างที่อยู่อาศัย ชื่อพ้อง: ปลูกบ้าน, สร้างบ้าน ตัวอย่างการใช้: ตามประเพณีไทยแต่เดิมมาถือกันว่า ถ้าปลูกเรือนตามตะวัน คนอยู่จะมีความสุข
• ผีเรือน    น. ผีที่อยู่ประจำเรือน.
• ผู้เร่ร่อน    คนจรจัด ผู้พเนจร
• ฝาเรือน    n. เครื่องกั้นด้านนอกหรือเครื่องกั้นแบ่งห้องของตัวเรือน ชื่อพ้อง: ฝากระดาน, ฝากั้นห้อง ตัวอย่างการใช้: เสียงดังแกรกกรากข้างฝาเรือนทำให้ฉันขวัญผวา clf.: ฝา
• พลเรือน    พนละ- น. ผู้ซึ่งไม่ใช่ทหาร. ว. ที่ไม่ใช่ทหาร เช่น ข้าราชการพลเรือน.
• พื้นเรือน    n. ส่วนของบ้านใช้สำหรับนั่ง นอน ยืน เดิน ตัวอย่างการใช้: เด็กๆ ขัดพื้นเรือนเสียจนขึ้นเงา ไม่กล้าเหยียบลงไปเลย
• พ่อเรือน    (โบ) น. พลเรือน.
• มีเรือน    ว. มีครอบครัว, แต่งงานแล้ว, (ตามปรกติใช้แก่ผู้หญิง), มีเหย้ามีเรือน ก็ว่า

• เธอมีโรคเรื้อนชนิดเลโพรมาตัสที่กำลังแพร่กระจาย
• รวันด้า พ่อไปขุดบ่อน้ำให้คนที่ป่วยเป็นโรคเรื้อน
• ผมไม่แน่ใจว่า คนเป็นโรคเรื้อนจะมีเสน่ห์เท่านี้
• ญาติฉันก็เป็นโรคเรื้อน มันไม่ตลกสักนิดรู้มั๊ย ?
• ญาติฉันก็เป็นโรคเรื้อน มันไม่ตลกสักนิดรู้มั๊ย
• ได้โปรดอย่าพูดถึงฉัน กับโรคเรื้อนในประโยคเดียวกัน
• ต่อให้คนตรวจเป็นโรคเรื้อนมีแค่เก้านิ้วก็เหอะ
• แต่คนอื่นที่เหลือทำกับเธอเหมือนเป็นโรคเรื้อน
• ราก ต้มกินแก้ร้อนใน แก้โรคเรื้อน แก้ความดันโลหิตสูง
• หรือที่รู้จักกันอีกชื่อว่า โรคเรื้อนแสนสวย