เลนส์เว้า คือ

• น. เลนส์ที่มีพื้นหน้าโค้งเว้า ตรงกลางหนาน้อยกว่าตอนริม มีสมบัติหักลำแสงที่ผ่านไปให้ถ่างออก, เลนส์ถ่างแสง ก็เรียก. (อ. concave lens).

• เลน     น. ดินเปียกเหลวจนปั้นไม่ได้ เช่น โกยเลนลอกท้องร่อง.
• เลนส์     น. วัตถุโปร่งใสซึ่งมีพื้นหน้าเป็นผิวนูนหรือเว้า โดยทั่วไปมักทำด้วยแก้ว มีสมบัติหักลำแสงที่ผ่านไปให้ลู่เข้าหรือถ่างออกได้; ( แพทย์ ) แก้วตา. ( อ.
• ลน     ก. อังไฟเพื่อให้ร้อนแต่ผิว ๆ หรือให้อ่อนเป็นต้น เช่น เอาขี้ผึ้งลนไฟ เอาไม้ลนไฟให้อ่อน; วิ่ง, อยู่นิ่งไม่ได้, มักใช้ประกอบคำอื่นว่า ลนลาน ลุกลน
• เว้     ก. เถลไถล.
• เว้า     ๑ ( ถิ่น-อีสาน ) ก. พูด. ๒ ว. มีเส้นรูปนอกหรือพื้นราบโค้งหรือบุ๋มเข้าไป เช่น เสื้อแขนเว้า.
• ว้า     ๑ อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกไม่พอใจหรือผิดจากที่คาดไว้เป็นต้น. ว. คำออกเสียงลงท้ายประโยคแสดงความสงสัยหรือปลอบใจเป็นต้น เช่น หายไปไหนว้า
• เลนส์นูนข้างเว้าข้าง    สิ่งที่มีรูปร่างเหมือนพระจันทร์เสี้ยว
• เลนส์ตา    ตา กระจกตา จอตา รูม่านตา เปลือกตา หนังตาชั้นที่สาม เยื่อตาขาว
• เวเลนซี    (เคมี) น. จำนวนเวเลนซ์อิเล็กตรอนที่เคลื่อนย้ายออกจากอะตอมของธาตุหนึ่งเข้าสู่อะตอมอื่น หรือที่ใช้ร่วมกับอะตอมอื่น. (อ. valency).
• ชุดเลนส์    กระจกส่องภาพในกล้อง เลนซ์ แว่น
• เลนส์กล้อง    เลนส์กล้องถ่ายรูป เลนส์ใกล้วัตถุ
• เลนส์ซูม    เลนส์ขยาย เลนส์ซูมภาพ เลนส์ขยายภาพ เลนส์ถ่ายระยะไกล เลนส์ถ่ายภาพระยะไกล
• เลนส์นูน    น. เลนส์ที่มีพื้นหน้าโค้งนูนตรงกลางหนามากกว่าตอนริม มีสมบัติหักลำแสงที่ผ่านไปให้ลู่เข้า, เลนส์ตีบแสง ก็เรียก. (อ. convex lens).
• เลนส์ที่ทำให้แสงไม่พร่า    เลนซ์รวมที่ใช้แก้ภาวะตาพร่า
• โคเวเลนซ์    โควาเลนซ์

• ขยายรูปและตรงมุมด้านข้าง ด้านล่างเลนส์เว้า
• เลนส์เว้ามุมบนหัวของเขา พับออกไปส่วนหนึ่งพิเศษในจะงอยปาก
• มุมเลนส์เว้าดังนั้นเขาก็ออกไปด้านอื่น ๆ
• โค้งส่วนบนของเขาเอง มุมเลนส์เว้าเปิดงาน
• เลนส์เว้ามุมปาก พับมุมขวาด้านล่างของ
• เลนส์เว้ามุมปากแล้วเปิดรูปที่
• มุมเลนส์เว้า ตอนล่างส่วนบน
• เลนส์เว้ามุมของครีบและหาง
• ไม่เพียงแต่ใช้เลนส์เว้าแบบใหม่ทั้งหมดในการรับ-ส่งสัญญาณ แต่เพิ่มความมั่นคง
• เลนส์เว้ามุมด้านขวา