เลื่อยออก คือ

• ตัดออก

• เลื่อย     น. เครื่องมือสำหรับตัด มีหลายชนิด ใบเลื่อยทำด้วยเหล็กกล้า ด้านที่ใช้เลื่อยมีคมเป็นฟันจัก ๆ. ก. ตัดด้วยเลื่อย.
• ลื่อ     น. ลูกของเหลน.
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• ยอ     ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Morinda citrifolia L. ในวงศ์ Rubiaceae แก่นและรากใช้ย้อมผ้า ผลและใบกินได้. ๒ ก. กล่าวคำเพื่อเชิดชู เช่น ยอพระเกียรติ
• ออ     ๑ ก. รวมกันเป็นกลุ่ม, คั่งกันอยู่, เช่น คนอออยู่หน้าประตู. ๒ ( โบ ) น. คำนำหน้าชื่อผู้ชายที่ตนพูดด้วยหรือพูดถึง เช่น ออมั่น ออคง.
• ออก     ๑ ( โบ ) น. คำนำหน้าบรรดาศักดิ์ เช่น ออกพระ ออกหลวง ออกขุน; ( ถิ่น ) เรียกพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดว่า พ่อออก แม่ออก; เรียกเมืองที่สวามิภักดิ์ว่า
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• อยู่เลยออกไป    อยู่ไกลกว่า
• เลื่อยอก    น. เครื่องมือสำหรับตัดหรือโกรกไม้ ลักษณะคล้ายเลื่อยชัก แต่ขนาดย่อมและสั้นกว่า.
• ปล่อยออก    ผ่อนคลาย คลายออก ทําให้หลวม พ่น กระจายออก ส่องแสง ไหลออก หลั่ง ไหล ขับออก ระบายออก ส่งออกไป กระจายออกมา พลุ่ง ฟุ้ง ระเหยออก หายใจออก เปล่งออกมา แก้ออก
• เลยออกไป    ถัดออกไป อยู่ทางนั้น
• ถอยออกไป    ถอยกลับไป ถอยไป
• ปล่อยออกมา    ส่งออกมา เปิดเผย ปรากฏ ปรากฎ ฟุ้ง ระเหย ส่อง ไหลออก
• ปล่อยออกไป    ให้ออกไป ยิงออกไป
• ลอยออกไป    ล่องลอยไปอย่างอิสระ

• หัวคุณผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ ถูกตัดหรือเลื่อยออก
• เราต้องกระจายขี้เลื่อยออกไปให้เต็มพื้นที่
• อย่างนั้นซีโครงสองซี่ถูกเลื่อยออก
• จะเอาขี้เลื่อยออกจากหัวนายได้ไง