เลื่อยแบ่ง คือ

• เลื่อยผ่าน

• เลื่อย     น. เครื่องมือสำหรับตัด มีหลายชนิด ใบเลื่อยทำด้วยเหล็กกล้า ด้านที่ใช้เลื่อยมีคมเป็นฟันจัก ๆ. ก. ตัดด้วยเลื่อย.
• ลื่อ     น. ลูกของเหลน.
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• แบ     ก. แผ่ให้แบนออก เช่น แบมือ, กางแผ่ออก เช่น แบหนังสือไว้. ว. อาการที่เปิดแผ่หรือวางทิ้งไว้อย่างไม่เอาใจใส่เป็นต้น เช่น นอนแบ เปิดแบไว้ ทิ้งแบไว้.
• แบ่ง     ก. แยกสิ่งที่เป็นอันเดียวกันหรือถือว่าเป็นอันเดียวกันออกเป็นส่วน ๆ เช่น แบ่งเงิน แบ่งของ.
• บ่     บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ เมื่อใช้ว่า บ่ ก็มีความเช่นเดียวกัน.
• บ่ง     ก. ชี้, ระบุ, อ้างหรือแสดงให้รู้โดยเจาะจง, เช่น การกระทำของเขาบ่งชัดอยู่แล้วว่าเขาเป็นผู้กระทำผิด; ใช้ของแหลม ๆ
• เลียแข้ง    ประจบ ประจบประแจง ประจ๋อประแจ๋ ปะเหลาะ ยกยอ สอพลอ เอาใจ
• ซึ่งเป็นรอยแบบฟันเลื่อย    ซึ่งเว้าแหว่ง
• รอยแหว่งแบบฟันเลื่อย    รอยเว้า
• รอยแหว่ง    รอยแตก
• ไม่ค่อยแข็ง    ค่อนข้างอ่อน ไม่ค่อยเข้มข้น
• รอยแต้มเล็กน้อย    ร่องรอย สิ่งที่บอกเป็นนัย
• เลื่อยตัดกิ่ง    เลื่อยตัดกิ่งไม้
• ถ่ายแบบ    ก. เอาแบบอย่าง; ถอดแบบ, ถอดลักษณะหรือนิสัยใจคอมา, เช่น ถ่ายแบบพ่อ ถ่ายแบบแม่.