เวศย์ คือ

• น. แพศย์, คนในวรรณะที่ ๓ แห่งอินเดีย คือพ่อค้า. (ส. ไวศฺย; ป. เวสฺส).

• เวศยา    เวดสะหฺยา น. แพศยา. (ส.).
• ชีวนิเวศ    นิเวศวิทยา ชีววิทยาทางสิ่งแวดล้อม วิทยาศาสตร์ทางนิเวศ
• นาเวศ    (กลอน) น. เรือ.
• นิเวศ    นิเวด, นิเวดสะ- (แบบ) น. ที่อยู่, บ้าน, วัง. (ส.; ป. นิเวสน).
• นิเวศ-    นิเวด, นิเวดสะ- (แบบ) น. ที่อยู่, บ้าน, วัง. (ส.; ป. นิเวสน).
• นิเวศน์    นิเวด, นิเวดสะ- (แบบ) น. ที่อยู่, บ้าน, วัง. (ส.; ป. นิเวสน).
• หิมเวศ    หิมมะวาด, หิมมะเวด น. ที่อยู่อันหนาว คือ ป่าหิมพานต์; ใช้ว่า ป่าทั่วไป ก็มี.
• อาเวศ    -เวด น. ทาง เช่น พนาเวศ ว่า ทางป่า. (ส. อาเวศ ว่า การเข้า, ทางเข้า).
• เทเวศ    -เวด น. เทวดาผู้เป็นใหญ่, หัวหน้าเทวดา; พระราชา, เจ้านาย.
• เวศม์    น. บ้าน, เรือน, ที่อยู่. (ส.).
• ประเวศ    ปฺระเวด น. การเข้ามา, การเข้าถึง, การเข้าสู่. (ส. ปฺรเวศ, ปฺรเวศน; ป. ปเวส, ปเวสน).
• พนาเวศ    น. ป่า.
• เทเวศร์    -เวด น. เทวดาผู้เป็นใหญ่, หัวหน้าเทวดา; พระราชา, เจ้านาย.
• ธรรมนิเวศ    น. การเข้าประพฤติธรรม, การเข้าศาสนา.
• นฤปเวศม์    -ปะเวด น. ราชสำนัก; ศาล. (ส.).

• นพ .ภูมิบาล เวศย์พิริยะกุล