พนาเวศ คือ

• น. ป่า.

• พน     พน, พะนะ- น. ป่า, พง, ดง. ( ป. , ส. วน).
• พนา     น. ป่า, พง, ดง, ( มาจาก พน เติมสระอา เช่น พนาดร = ป่าสูง พนาสณฑ์, พนาสัณฑ์ = แนวป่า, ราวป่า).
• นา     ๑ น. พื้นที่ราบทำเป็นคันกั้นน้ำเป็นแปลง ๆ สำหรับปลูกข้าวเป็นต้น, พื้นที่มีลักษณะคล้ายนาสำหรับทำประโยชน์อื่น ๆ เรียกตามสิ่งที่ทำ เช่น นาเกลือ
• นาเวศ     ( กลอน ) น. เรือ.
• อาเวศ    -เวด น. ทาง เช่น พนาเวศ ว่า ทางป่า. (ส. อาเวศ ว่า การเข้า, ทางเข้า).
• นิเวศพัฒนา    การพัฒนาอย่างยั่งยืน การพัฒนาเศรษฐกิจแบบยั่งยืน
• ชีวนิเวศ    นิเวศวิทยา ชีววิทยาทางสิ่งแวดล้อม วิทยาศาสตร์ทางนิเวศ
• นิเวศ    นิเวด, นิเวดสะ- (แบบ) น. ที่อยู่, บ้าน, วัง. (ส.; ป. นิเวสน).
• นิเวศ-    นิเวด, นิเวดสะ- (แบบ) น. ที่อยู่, บ้าน, วัง. (ส.; ป. นิเวสน).
• นิเวศน์    นิเวด, นิเวดสะ- (แบบ) น. ที่อยู่, บ้าน, วัง. (ส.; ป. นิเวสน).
• หิมเวศ    หิมมะวาด, หิมมะเวด น. ที่อยู่อันหนาว คือ ป่าหิมพานต์; ใช้ว่า ป่าทั่วไป ก็มี.
• เทเวศ    -เวด น. เทวดาผู้เป็นใหญ่, หัวหน้าเทวดา; พระราชา, เจ้านาย.
• เวศม์    น. บ้าน, เรือน, ที่อยู่. (ส.).
• เวศยา    เวดสะหฺยา น. แพศยา. (ส.).
• เวศย์    น. แพศย์, คนในวรรณะที่ ๓ แห่งอินเดีย คือพ่อค้า. (ส. ไวศฺย; ป. เวสฺส).