เสนาสนะ คือ

• เส-นาสะ-
  น. ที่นอนและที่นั่ง, ที่อยู่. (ใช้เฉพาะพระภิกษุ สามเณร). (ป. เสน + อาสน).

• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสน     น. เสนา, กองทหาร, หมู่ทหาร. ( ป. , ส. เสนา). ๑ น. สารประกอบประเภทออกไซด์ของตะกั่ว มีสูตร Pb 3 O 4 ลักษณะเป็นผงละเอียด สีแดงเข้ม
• เสนา     ๑ เส-นา น. ไพร่พล. ( ป. , ส. ). ๒ เส-นา น. วัดนา, ตรวจสอบที่นา, แสนา ก็ว่า. ( เทียบ ข. แสฺร = นา).
• สน     ๑ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ เช่น สนสองใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกหนา ( Pinus merkusii Jungh. de Vriese), สนสามใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกบาง (
• นา     ๑ น. พื้นที่ราบทำเป็นคันกั้นน้ำเป็นแปลง ๆ สำหรับปลูกข้าวเป็นต้น, พื้นที่มีลักษณะคล้ายนาสำหรับทำประโยชน์อื่น ๆ เรียกตามสิ่งที่ทำ เช่น นาเกลือ
• สนะ     สะหฺนะ น. เสื้อ; เครื่องสอบสวน; หนัง. ก. เย็บ, ชุน, ปัก.
• นะ     ๑ ว. คำประกอบท้ายคำอื่น บอกความเป็นเชิงอ้อนวอน บังคับตกลง หรือเน้นให้หนักแน่น เป็นต้น เช่น อยู่นะ ไปละนะ. ๒ น.
• ลาสนะ    ลาสะ- น. การฟ้อนรำ, การเต้นรำ. (ป., ส.).
• วาสนะ    ๑ วาสะ- น. การนุ่งห่ม, เครื่องนุ่งห่ม. (ป., ส.). ๒ วาสะ- น. การอบ, การทำให้หอม; เครื่องหอม, น้ำหอม. (ป., ส.).
• อาสนะ    อาดสะนะ-, อาด น. ที่นั่ง, เครื่องปูรองนั่ง, (ใช้เฉพาะพระภิกษุสามเณร). (ป., ส.).
• เสนะ    เส-นะ น. เหยี่ยว. (ป.; ส. เศฺยน).
• เส้นวาสนา    เส้นโชค
• ศาสนาไชนะ    ศาสนาเชน
• อธิวาสนะ    -วาสะนะ น. ความอดกลั้น, ความอดทน. (ป.).
• พาสนา    พาดสะหฺนา น. วาสนา.