เสาวิทยุ คือ

• เสาอากาศ

• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสา     ๑ น. ท่อนไม้สำหรับใช้เป็นหลักหรือเป็นเครื่องรองรับสิ่งอื่นมีเรือนเป็นต้น เช่น เสาเรือน เสาโทรเลข, เรียกสิ่งอื่น ๆ ที่ใช้ในลักษณะเช่นนั้น. ๒
• เสาว     -วะ- ว. ดี, งาม. ( แผลงมาจาก สว สุ โส เช่น เสาวภาพ แผลงมาจาก สวภาพ, เสาวคนธ์ แผลงมาจาก สุคนธ์, เสาวภา แผลงมาจาก โสภา).
• สา     ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
• สาว     สาวะ- ว. สีดำแดง, สีน้ำตาลแก่. ( ป. ; ส. ศฺยาว). ๑ น. หญิงที่มีอายุพ้นวัยเด็ก นับตามความนิยมตั้งแต่ ๑๕-๓๐ ปีขึ้นไป เช่น ย่างเข้าสู่วัยสาว
• วิ     คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
• วิทย     วิดทะยะ- น. วิทยา.
• วิทยุ     วิดทะยุ น. กระแสคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าชนิดที่เคลื่อนไปตามอากาศโดยไม่ต้องใช้สาย และอาจเปลี่ยนเป็นเสียงหรือรูปได้,
• ยุ     ก. กล่าวชักชวน ส่งเสริม หนุน หรือเป็นใจให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง (มักใช้ในทางที่ไม่สมควร) เช่น ยุให้เขาทะเลาะกัน ยุให้โกรธ ยุให้กำเริบ.
• เสาว-    -วะ- ว. ดี, งาม. (แผลงมาจาก สว สุ โส เช่น เสาวภาพ แผลงมาจาก สวภาพ, เสาวคนธ์ แผลงมาจาก สุคนธ์, เสาวภา แผลงมาจาก โสภา).
• เสียสาว    ก. ผ่านการร่วมประเวณีครั้งแรก (ใช้แก่ผู้หญิง), เสียพรหมจารี ก็ว่า.
• เสาวคันธ์    น. ของหอม, เครื่องหอม, กลิ่นหอม.
• เสาวณิต    ก. ฟังแล้ว, รับสั่ง.
• เสาวนะ    น. การฟัง, การได้ฟัง. (ป. สวน, สวนาการ).
• เสาวนา    น. การฟัง, การได้ฟัง. (ป. สวน, สวนาการ).

• เสาวิทยุสื่อสารนี้จะใช้ในการรับสัญญาณวิทยุสำหรับรถยนต์
• การกู้ภัยบนเสาวิทยุ
• หลักสูตรเพื่อช่วยเตรียมพนักงานให้สามารถรรับมือกับเหตุการณ์ฉุกเฉินบนเสาวิทยุได้อย่างมีประสิทธิภาพ
• ใช้ในอาคารทีวีเสาไมโครเวฟเสาส่งสัญญาณแรงดันสูงหอระบายสารเคมีหอตรวจวัดบรรยากาศหอขุดเจาะน้ำมันแท่นปล่อยจรวดและเสาวิทยุ