เส้นแสดงเขต คือ

• เส้นเขตแดน
  เส้นแบ่งขอบเขต

• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เส้น     น. สิ่งที่มีลักษณะเป็นสาย แถว แนว ที่ไม่จำกัดความยาว เช่น เส้นผม เส้นขน เส้นโลหิต; เส้นเลือด เส้นเอ็น และเส้นประสาท;
• ส้น     น. ส่วนท้ายของเท้า เช่น อย่าเดินลงส้น รองเท้ากัดส้น, เรียกเต็มว่า ส้นเท้า, ส่วนท้ายของบางสิ่งบางอย่าง เช่น ส้นปืน.
• แส     ๑ ก. แฉ, ชำระ, สะสาง. น. หญิงสาว, มักใช้ประกอบกับคำ สาว ว่า สาวแส. ๒ น. ชื่อไม้เถาชนิด Jacquemontia pentantha (Jacq.) G. Don ในวงศ์
• แสด     ๑ ว. มีสีเหลืองปนแดง เรียกว่า สีแสด. ๒ ดู คำแสด (๑) .
• แสดง     สะแดง ก. ชี้แจง, อธิบาย, บอกข้อความให้รู้, เช่น แสดงธรรม แสดงปาฐกถา, ทำให้ปรากฏออกมา เช่น แสดงตัว แสดงหลักฐาน; เล่น เช่น แสดงละคร แสดงภาพยนตร์.
• สด     ว. ใหม่ ใช้แก่ลักษณะของสิ่งต่าง ๆ ที่ได้มาหรือผลิตขึ้นใหม่ ๆ ยังไม่ทันเสื่อมหรือเสียคุณภาพของสิ่งนั้น คือ ไม่เหี่ยวแห้ง ซีดจาง
• ดง     ๑ น. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นหนาแน่น เช่น ขึ้นเป็นดง, ที่ซึ่งมีต้นไม้อย่างใดอย่างหนึ่งขึ้นหนาแน่น เช่น ดงกล้วย,
• เข     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• เขต     เขด น. แดนที่กำหนดขีดคั่นไว้ เช่น เขตป่า เขตบ้าน, เวลาที่กำหนดขีดคั่นไว้ เช่น หมดเขตวันที่ ๑๕. ( ป. เขตฺต). (โบราณเขียนว่า เขตร).
• เส้นแบ่งเขต    ขอบเขต เขตแดน เส้นเขต ขอทาน กั้นเขตแดน เส้นแบ่ง สายโทรศัพท์เชื่อม แนวนโยบาย ขอบ เส้นบอกเขต แนวแบ่งเขต เส้นแบ่งเขตแดน
• การใช้เส้นแสดง    กลุ่มของเส้น การลากเส้น การแบ่งออกเป็นเส้น ๆ
• เส้นแบ่งเขตแดน    ขอบเขต เส้นขอบเขต เส้นแบ่งเขต
• เปล่งเสียงแสดง    ตะโกน โห่ร้อง ปรบมือให้ โห่ร้องต้อนรับ
• ข้อเขียนแสดงความยกย่องสรรเสริญ    ถ้อยคําสรรเสริญ