เหตุอัศจรรย์ คือ

• ปาฏิหาริย์
  อภินิหาร
  สิ่งประหลาด
  เรื่องมหัศจรรย์
  ความมหัศจรรย์

• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหตุ     เหด น. สิ่งหรือเรื่องที่ทำให้เกิดผล, เค้ามูล, เรื่อง; เหตุผล. สัน. ด้วย, เพราะ. ( ป. , ส. ).
• ตุ     ว. ลักษณะกลิ่นเหม็นอย่างหนึ่งคล้ายกลิ่นเนื้อหรือปลาที่ตากไม่ได้แดดเป็นต้น, ใช้ประกอบกับคำ เหม็น เป็น เหม็นตุ.
• อัศจรรย์     อัดสะจัน ว. แปลก, ประหลาด. น. ปรากฏการณ์อันเนื่องแต่บุญญาภินิหารของพระโพธิสัตว์และพระพุทธเจ้า เช่นเมื่อพระพุทธเจ้าประสูติ ตรัสรู้แสดงปฐมเทศนา
• จร     ๑ จอน, จอระ-, จะระ- ว. ไม่ใช่ประจำ เช่น คนจร รถจร, แทรกแปลกเข้ามา เช่น โรคจร ลมจร. ก. ไป, เที่ยวไป; ประพฤติ. ( ป. , ส. ),
• อัศจรรย์ใจ    มหัศจรรย์ใจ แปลกใจ ชื่นชอบ ตลึง ทึ่ง
• มหัศจรรย์    มะหัดสะจัน ว. แปลกประหลาดมาก, น่าพิศวงมาก, ผิดปรกติวิสัยของธรรมชาติ. (ส. มหาศฺจรฺย; ป. มหจฺฉริย).
• น่ามหัศจรรย์    1) adj. ที่แปลกประหลาดอย่างเหลือเชื่อ, ที่ทำให้พิศวง , ชื่อพ้อง: น่าประหลาด, น่าอัศจรรย์, น่าแปลก, น่าสนเท่ห์ 2) v. แปลกประหลาดอย่างเหลือเชื่อ, ทำให้พิศวง ชื่อพ้อง: น่าประหลาด, น่าอัศจ
• น่าหัศจรรย์    เกี่ยวกับการจินตนาการ ใหญ่อย่างไม่น่าเชื่อ
• น่าอัศจรรย์    ตระการ ประหลาด แปลก น่าฉงน น่าประหลาดใจ น่ามหัศจรรย์ น่าสนเท่ห์ น่าแปลกใจ น่าประหลาด น่าพิศวง เหมือนปาฏิหาริย์ มหัศจรรย์ เหลือเชื่อ ซึ่งไม่น่าเป็นไปได้ ประหลาดมาก จับใจ ชอบเพ้อฝัน เลือนลาง เหมือนฝัน
• น่าอัศจรรย์ใจ    น่างงงวย น่าประหลาดใจ น่าพิศวง น่าสงสัย
• บทอัศจรรย์    น. บทร้อยกรองตามธรรมเนียมนิยมในวรรณคดี พรรณนาเพศสัมพันธ์ของชายหญิง มักกล่าวให้เป็นที่เข้าใจโดยใช้โวหารเป็นสัญลักษณ์หรืออุปมาอุปไมยเป็นต้น.
• มหัศจรรย์ใจ    อัศจรรย์ใจ แปลกใจ
• สิ่งมหัศจรรย์    สิ่งอัศจรรย์ สิ่งที่น่าพิศวง ผลงานมหัศจรรย์ ผู้มีความสามารถพิเศษ สิ่งหรือคนพิสดาร
• สิ่งอัศจรรย์    สิ่งมหัศจรรย์