เหม็นหน้า คือ

• เบื่อหน้า
  กระเหม่น
  หมั่นไส้
  เกลียด
  เขม่น

• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหม     เหมะ- น. ทองคำ; ชื่อช้างตระกูล ๑ ใน ๑๐ ตระกูล เรียกว่า เหมหัตถี กายสีเหลืองดั่งทอง. ( ดู กาฬาวก ). ( ป. );
• เหม็น     ๑ ก. ได้รับกลิ่นไม่ดี. ว. มีกลิ่นไม่ดี, ตรงข้ามกับ หอม. ๒ น. ส้มเขียวหวานที่ยังอ่อนอยู่ ใช้ปรุงอาหารได้ เรียกว่า ส้มเหม็น.
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หน้า     น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
• น้า     น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
• เหมือนหนึ่งว่า    สัน. ดุจว่า, ประหนึ่งว่า, เหมือนกับว่า, เช่น เขาพูดกับฉันเหมือนว่าฉันเป็นเพื่อนเขา เขารักฉันเหมือนหนึ่งว่าเป็นลูกในไส้.
• เหมือนหนู    เต็มไปด้วยหนู ซึ่งมีลักษณะเหมือนหนู
• เหมือนหญ้า    เกี่ยวกับหญ้า
• เนินหัวเหน่า    หัวเหน่า
• เหมือนหมาป่า    เหมือนหมาป่้า
• เหมือนหมาป่้า    เหมือนหมาป่า
• ชู้เหนือขันหมาก    (กฎ; เลิก) น. ชายที่ลอบได้เสียกับหญิงคู่หมั้นของชายอื่น.
• ที่เหมือนหนาม    ที่คล้ายหนาม
• เลื้อยเหมือนหนอน    คืบคลาน

• แล้วก็เชื่อว่าเราทุกคนก็เหม็นหน้าเธอไม่ต่างจากคุณ
• ไม่ต้องห่วงครับเจ้านาย ข้าก็เหม็นหน้ายัยนี่อยู่แล้ว
• เธอว่าเขามีพรสวรรค์เกินกว่านั้น ส่วนฉันแค่เหม็นหน้ามัน
• ยิวหรือไม่ยิว ถ้าเหม็นหน้าโดนมันฆ่าหมด
• รู้ไหม ฉันใช้เวลามากมายเหม็นหน้านาย
• ว่าเด็กตัวไหนที่ฉันเหม็นหน้ามากสุด
• ไอ้เด็กเวรนี่เหม็นหน้ามันจริง
• ถ้าคุณเหม็นหน้าพวกเราขนาดนั้น
• ไอ้หมาแก่เอ้ย เหม็นหน้าจริงๆ
• เหม็นหน้าไอ้หมอนี่ชะมัดเลย