เอนไปเอนมา คือ

• คลอนแคลน
  โงกเงก
  โยกเยก
  โยกโคลง
  โซเซ

• เอ     ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
• เอน     ว. อาการของสิ่งที่มีลักษณะยาวหรือเป็นแผ่นเป็นต้น ตั้งอยู่ แต่ไม่ตรง เช่น เสาเอน ต้นไม้เอน ฝาเอน.
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• นม     นะมะ- น. การนอบน้อม, การเคารพ, การไหว้. ( ป. ; ส. นมสฺ). ๑ น. ส่วนของร่างกาย อยู่บริเวณหน้าอก มี ๒ เต้า,
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• โอนไปเอนมา    ลังเล เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา เปลี่ยนใจง่าย
• การโอนไปเอนมา    การเปลี่ยนแปลง การหวั่นไหว
• ความโอนไปเอนมา    ความโลเล ความไม่แน่นอน
• โอนเอนไปมา    เซจะล้ม เอียงเอน โงน โงนเงน โอนเอน
• เคลื่อนไปเคลื่อนมาอย่างไม่หยุด    เจาะผ่าด้วยเครื่องมือดังกล่าว เที่ยวหาดความสำราญ เที่ยวเตร่ เที่ยวไป ไป ๆ มา ๆ อย่างไร้จุดหมาย
• เอนไปตาม    ลู่ไปตาม
• เอนไปยัง    เอียงไปทาง โน้มตัวไปยัง
• การโอนเอนไปมา    การโซเซ การส่ายไปมา การโคลงเคลง อาการโซเซ
• ซึ่งโอนเอนไปมา    ซึ่งโคลงเคลง ซึ่งไม่มั่นคง ขึ้นๆ ลงๆ ซึ่งหวั่นไหว ซึ่งโลเล ซึ่งไม่แน่นอน

• ตอนนี้มันเลยเอนไปเอนมาทุกทิศทุกทาง