เอฬกะ คือ

• เอละกะ
  น. แกะ, แพะ. (ป.; ส. เอฑก).

• เอ     ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
• กะ     พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
• ปีฬกะ    -ละกะ น. ฝี, ต่อม, ไฝ. (ป. ปีฬกา; ส. ปีฑกา).
• เอฬา    น. น้ำลาย. (ป.; ส. ลาลา).
• กะเอว    น. เอว เช่น ถวัดเท้าท่าเตะมวย ตึงเมื่อย หายฮา แก้กะเอวขดค้อม เข่าคู้โขยกโขยง. (จารึกวัดโพธิ์),สะเอว ก็ว่า.
• นฬการ    น. ช่างจักสาน. (ป.).
• นาฬกา    นาฬิกา เครื่องคำนวณเวลา เครื่องมือจับเวลา เครื่องมือบอกเวลา
• มาฬก    มา-ลก น. พลับพลา, ปะรำ, โรงพิธี. (ป.).
• โอฬาร    -ลาน ว. ใหญ่โต, โอ่โถง, กว้างขวาง; ยิ่งใหญ่, เลิศล้น; ประเสริฐ, ดี, เอาฬาร ก็ใช้. (แผลงมาจาก อุฬาร). (ป.).
• โอฬาริก    ว. ใหญ่, โต. (ป. โอฬาริก; ส. เอาทาริก).
• โอฬารีก    เอาฬาริก โอฬาริก
• โอฬารึก    ว. ใหญ่, โต. (ป. โอฬาริก; ส. เอาทาริก).
• กะเอาว่า    ตีเสียว่า ประมาณว่า
• เอียงกะเท่เร่    เอียง
• เอาแกะเข้าคอก    ใส่คอก