เอาแต่อารมณ์ คือ

• ตัดสินโดยผู้ตัดสิน
  ตามอำเภอใจ
  โดยพลการ

• เอ     ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
• เอา     ๑ ก. ยึด เช่น เอาไว้อยู่; รับไว้ เช่น เขาให้ก็เอา; พา, นำ, เช่น เอาตัวมา; ต้องการ เช่น ทำเอาชื่อ ทำงานเอาหน้า; ถือเป็นสำคัญ เช่น เจรจาเอาถ้อยคำ
• เอาแต่     ว. มุ่งเฉพาะอย่างเดียวเท่านั้น เช่น เอาแต่เรียน เอาแต่งาน เอาแต่กิน เอาแต่เล่น.
• อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
• แต่     ๑ ว. เฉพาะ, อย่างเดียว, เท่านั้น, เช่น เลือกเอาแต่ที่ดี ๆ อยู่แต่ในบ้าน. บ. นำหน้านามบอกเวลาหรือบอกสถานที่ เช่น มาแต่เช้า มาแต่บ้าน
• ต่อ     ๑ น. ชื่อแมลงขนาดกลางถึงขนาดใหญ่หลายวงศ์ มีปีก ๒ คู่ ลักษณะเป็นแผ่นบางใส ปีกคู่หลังเล็กกว่าปีกคู่หน้า ปากเป็นชนิดกัดกิน เอวคอดกิ่ว
• อารมณ์     น. สิ่งที่ยึดหน่วงจิตโดยผ่านทางตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ เช่น รูปเป็นอารมณ์ของตา เสียงเป็นอารมณ์ของหู, เครื่องยึดถือเป็นจริงเป็นจัง เช่น
• รม     ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น
• เอาแต่ใจ    ว. ถือใจตนเป็นใหญ่.
• เอาแต่ได้    v. คำนึงถึงแต่ส่วนได้ของตน , ตัวอย่างการใช้: ความคิดที่จะเอาแต่ได้ของมนุษย์นั่นเองที่ทำให้สังคมวุ่นวายยุ่งเหยิง
• สติอารมณ์    น. ความคิดที่ฟุ้งซ่าน เช่น สงบสติอารมณ์เสียบ้าง อย่าคิดมากไปเลย. (ป.).
• อารมณ์ดี    v. สภาพจิตใจดี คำตรงข้าม: อารมณ์เสีย, อารมณ์ไม่ดี ตัวอย่างการใช้: พออารมณ์ดีจิตใจจะแจ่มใสแล้วสุขภาพจะดีตามไปด้วย
• ใช้อารมณ์    ขี้โมโห เจ้าอารมณ์ ฉุนเฉียวง่าย กระเง้ากระงอด งอน งอนเก่ง มีอารมณ์ขุ่นเคือง เจ้าโทสะ โกรธง่าย ใจน้อย
• ไร้อารมณ์    เฉื่อยชา เย็นชา เนือย ไร้ความรู้สึก เยือกเย็น ไม่กระตือรือร้น ใจสงบ ใจเย็น ไม่มีอคติ เงียบๆ เฉยๆ ชาเย็น เมินเฉย
• เอาแต่ใจตัว    v. ถือใจตนเป็นใหญ่ , ชื่อพ้อง: เอาแต่ใจตัวเอง ตัวอย่างการใช้: การที่เด็กมีความคิดสำคัญในตัวเองและเอาแต่ใจตัวนั้นย่อมจะไม่ช่วยให้เขาสามารถดำเนินชีวิตในสังคมกับผู้อื่นได้

• เพราะความเอาแต่อารมณ์ของหนู หนูสร้างปัญหามามากแล้ว
• พวกเขาทิ้งเหตุผล แล้วเอาแต่อารมณ์