เอาแต่ได้ คือ

• v.
  คำนึงถึงแต่ส่วนได้ของตน
  ,
  ตัวอย่างการใช้: ความคิดที่จะเอาแต่ได้ของมนุษย์นั่นเองที่ทำให้สังคมวุ่นวายยุ่งเหยิง

• เอ     ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
• เอา     ๑ ก. ยึด เช่น เอาไว้อยู่; รับไว้ เช่น เขาให้ก็เอา; พา, นำ, เช่น เอาตัวมา; ต้องการ เช่น ทำเอาชื่อ ทำงานเอาหน้า; ถือเป็นสำคัญ เช่น เจรจาเอาถ้อยคำ
• เอาแต่     ว. มุ่งเฉพาะอย่างเดียวเท่านั้น เช่น เอาแต่เรียน เอาแต่งาน เอาแต่กิน เอาแต่เล่น.
• อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
• แต่     ๑ ว. เฉพาะ, อย่างเดียว, เท่านั้น, เช่น เลือกเอาแต่ที่ดี ๆ อยู่แต่ในบ้าน. บ. นำหน้านามบอกเวลาหรือบอกสถานที่ เช่น มาแต่เช้า มาแต่บ้าน
• ได     น. มือ. ( ข. ).
• ได้     ก. รับมาหรือตกมาเป็นของตัว เช่น ได้เงิน ได้ลูก ได้แผล; ใช้ประกอบท้ายคำกริยา มีความหมายต่าง ๆ แล้วแต่ความแวดล้อม คือ อาจ, สามารถ, เช่น เดินได้
• ไม่เอาแต่ได้    ไม่เห็นแก่ตัว
• เอาแต่ใจ    ว. ถือใจตนเป็นใหญ่.
• เอาแต่ใจตัว    v. ถือใจตนเป็นใหญ่ , ชื่อพ้อง: เอาแต่ใจตัวเอง ตัวอย่างการใช้: การที่เด็กมีความคิดสำคัญในตัวเองและเอาแต่ใจตัวนั้นย่อมจะไม่ช่วยให้เขาสามารถดำเนินชีวิตในสังคมกับผู้อื่นได้
• เอาแน่ไม่ได้    หลายใจ เกี่ยวกับดาวพุธ เกี่ยวกับธาตุปรอท เกี่ยวกับเทพเจ้า mercury เปลี่ยนแปลงได้ง่าย
• เอาแต่ใจตัวเอง    adj. ที่มีนิสัยถือเอาความต้องการของตนเป็นใหญ่โดยไม่ยินยอมผู้อื่น ชื่อพ้อง: เอาแต่ใจ ตัวอย่างการใช้: ลูกเขาเป็นเด็กที่เอาแต่ใจตัวเอง เพราะพ่อแม่เลี้ยงแบบตามใจมากเกินไป
• เอาแต่อารมณ์    ตัดสินโดยผู้ตัดสิน ตามอำเภอใจ โดยพลการ
• ความเอาแต่ใจ    ความรั้น ความดื้อรั้น ความความดื้อดึง ความหัวแข็ง ความไม่เชื่อฟัง
• อย่างเอาแต่ใจ    อย่างดื้อ อย่างดื้อรั้น อย่างหัวแข็ง

• คุณกล้าดียังไงถึงใช้พูดเอาแต่ได้แบบนี้ ?
• ระวังคนอื่นเขาจะคิดว่าคุณเอาแต่ได้นะ
• แต่ในที่สุดก็เป็นเราเสมอที่เอาแต่ได้
• ผมเอาแต่ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างคล้ายกับลูกปิงปองกระทบผนังห้อง
• เธอรู้แต่จะเอาแต่ได้ เห็นแก่ตัว
• สิ้นเปลือง ย่ำยี เอาแต่ได้
• ฉันรู้ ฟังเหมือนเอาแต่ได้
• และตอนนี้มันถูกขัดขวางโดยการหลอกลวงที่เอาแต่ได้ ของหญิงสาวคนนึงที่ไร้ครอบครัว