เอื้อย คือ

• (โบ) น. เรียกลูกสาวคนที่ ๑ ว่า ลูกเอื้อย. (สามดวง); เรียกพี่สาวคนโตว่า พี่เอื้อย, (ปาก) เรียกผู้ที่หมู่คณะยกย่องให้เป็นหัวหน้าว่า พี่เอื้อย.

• เอ     ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
• เอื้อ     ก. เอาใจใส่, มีน้ำใจ, เช่น เอื้อแก่กัน, เห็นแก่ เช่น ทำกับข้าวเผ็ดไม่เอื้อเด็ก ๆ.
• อื้อ     ว. อาการที่รู้สึกมีเสียงดังอยู่ในหู, ไม่ได้ยิน; ( ปาก ) มาก เช่น รวยอื้อ บ่นกันอื้อ.
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• เอยูเอ    สมาคมนักเรียนเก่าสหรัฐอเมริกา
• เอย    ๑ คำกล่าวประกอบหลังคำจำแนกรายละเอียด เช่น ค่าใช้จ่ายต่าง ๆ มีค่าน้ำเอย ค่าไฟเอย. ๒ คำกล่าวประกอบหลังชื่อ เป็นเชิงปรารภเป็นต้น หรือลงท้ายคำกลอน เช่น แม่เอย แกอย่ามาห้ามข้า ตัวของลูกยาก็ไม่ฟัง. (มโนห์
• เอื่อย    ว. เรื่อย ๆ, เฉื่อย ๆ, เช่น ลมพัดเอื่อย น้ำไหลเอื่อย ๆ, ตามสบายไม่รีบร้อน เช่น เดินเอื่อย ๆ.
• เอื่อยเฉื่อย    ขี้เกียจ ซึมเซา เงื่องหงอย เฉื่อย ชักช้า อืดอาด
• ลงเอย    ก. จบ, เลิก, สิ้นสุด, ยุติ, เช่น เรื่องนี้ลงเอยเสียที.
• อะเอื้อย    ว. เจื้อยแจ้ว, เอื่อย ๆ, (ใช้แก่เสียง).
• เอนห้อย    แกว่งไปมา
• เอาอยู่    ว. เอาการ, เอาเรื่อง, เช่น ระยะทางไกลเอาอยู่, ถ้าใช้ในลักษณะปรารภเชิงขอความเห็นหรือแสดงความหนักใจเป็นต้น มักใช้ว่า เอาอยู่นะ เช่น ปัญหานี้ยากเอาอยู่นะ. ก. ปกครองได้, ควบคุมได้, เช่น เด็กคนนี้เกเรมาก
• เอื่อย ๆ    ว. เรื่อย ๆ, เฉื่อย ๆ, เช่น ลมพัดเอื่อย น้ำไหลเอื่อย ๆ, ตามสบายไม่รีบร้อน เช่น เดินเอื่อย ๆ.
• เอื่อยๆ    adv. ตามสบายไม่รีบร้อน , , ชื่อพ้อง: เอื่อย, เรื่อยๆ, เฉื่อยๆ ตัวอย่างการใช้: แม่กกเป็นกระแสน้ำที่ไหลเอื่อยๆ มาจากต้นน้ำบนเทือกเขาสูงในเมืองกก รัฐเชียงตุง ประเทศเมียนมาร์
• โอเอยู    องค์การเอกภาพแอฟริกา