แก่นตะวัน คือ

• ทานตะวันหัว

• แก     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus splendens ในวงศ์ Corvidae รูปร่างคล้ายกา แต่ตัวและปากเล็กกว่า ด้านหลังท้ายทอยสีเทา, อีแก ก็เรียก. ๒ ส.
• แก่     ๑ ว. มีอายุมาก เช่น แก่ไปทุกวัน ไม้แก่ เด็กคนนี้แก่กว่าเด็กคนนั้น, อยู่ในวัยชรา เช่น คนแก่ หญิงแก่, จัด เช่น เหลืองแก่ แก่เปรี้ยว แก่หวาน;
• แก่น     น. เนื้อไม้แข็งและมีสีเข้ม อยู่ถัดกระพี้เข้าไป, เนื้อแท้, หลักสำคัญ เช่น แก่นพระศาสนา. ว. ดื้อรั้นซุกซนไม่เกรงกลัวใคร.
• ก่น     ๑ ( โบ ) ก. ตั้งหน้า, มุ่ง, เช่น อยู่เย็นยงงก่นเกอดพิจลการ. ( ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). ๒ ก. ขุดโค่น.
• ตะ     ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
• ตะวัน     น. ดวงอาทิตย์.
• วัน     ๑ น. ระยะเวลา ๒๔ ชั่วโมง ตั้งแต่ย่ำรุ่งถึงย่ำรุ่ง หรือตั้งแต่เที่ยงคืนถึงเที่ยงคืน เช่น วันเฉลิมพระชนมพรรษาหยุดราชการ ๑ วัน, ระยะเวลา ๑๒ ชั่วโมง
• ตะวันตกดิน    v. ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า คำตรงข้าม: ตะวันขึ้น ตัวอย่างการใช้: นกการ้องเซ็งแซ่ชักชวนกันกลับรังหลังตะวันตกดิน
• ทานตะวัน    น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Helianthus annuus L. ในวงศ์ Compositae ช่อดอกกลมใหญ่สีเหลือง กลีบดอกเรียงซ้อนกันเป็นระเบียบ เมล็ดให้น้ำมัน กินได้.
• ตะวันตก    ก. ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า, ตรงข้ามกับ ตะวันขึ้น, ตะวันตกดิน ก็เรียก; เรียกทิศที่ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าว่า ทิศตะวันตก, ตรงข้ามกับ ทิศตะวันออก; เรียกลมที่พัดมาจากทิศตะวันตกไปทางทิศตะวันออกในกลางฤดูฝนว่า ลมต
• ดอกทานตะวัน    ต้นทานตะวัน ทานตะวัน เมล็ดทานตะวัน
• ต้นทานตะวัน    ดอกทานตะวัน ทานตะวัน เมล็ดทานตะวัน พืชจำพวกต้นดอกทานตะวัน
• เมล็ดทานตะวัน    ดอกทานตะวัน ต้นทานตะวัน ทานตะวัน
• สันตะวา    น. ชื่อไม้น้ำชนิด Ottelia alismoides (L.) Pers. ในวงศ์ Hydrocharitaceae ใบบาง สีเขียวอมน้ำตาล กินได้.
• ตะวันขึ้น    ก. ดวงอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้า, ตรงข้ามกับ ตะวันตก.

• ไก่ตัวเล็กย่างกับเลมอนไทม์ ซอสกรีบิช ผักกาดโรเมนกรอบ มันฝรั่งอบโรสแมรี่ แก่นตะวัน และซอสธรรมชาติ