แก่นแก้ว คือ

• ว. ยิ่งในทางที่เลว, เก่งในทางซุกซนหรือในทางไม่สู้ดี. (ถิ่น-พายัพ) น. เพชร.

• แก     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus splendens ในวงศ์ Corvidae รูปร่างคล้ายกา แต่ตัวและปากเล็กกว่า ด้านหลังท้ายทอยสีเทา, อีแก ก็เรียก. ๒ ส.
• แก่     ๑ ว. มีอายุมาก เช่น แก่ไปทุกวัน ไม้แก่ เด็กคนนี้แก่กว่าเด็กคนนั้น, อยู่ในวัยชรา เช่น คนแก่ หญิงแก่, จัด เช่น เหลืองแก่ แก่เปรี้ยว แก่หวาน;
• แก่น     น. เนื้อไม้แข็งและมีสีเข้ม อยู่ถัดกระพี้เข้าไป, เนื้อแท้, หลักสำคัญ เช่น แก่นพระศาสนา. ว. ดื้อรั้นซุกซนไม่เกรงกลัวใคร.
• ก่น     ๑ ( โบ ) ก. ตั้งหน้า, มุ่ง, เช่น อยู่เย็นยงงก่นเกอดพิจลการ. ( ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). ๒ ก. ขุดโค่น.
• แก้     ๑ น. ชื่อเบี้ยตัวโต ๆ สำหรับขัดผ้านุ่งให้ผิวเป็นมัน เช่น ผ้าลาย เรียกว่า เบี้ยอีแก้ หรือ เบี้ยแก้ใหญ่. ( ดู เบี้ยแก้ ประกอบ ). ๒ ก.
• แก้ว     ๑ น. หินแข็งใส แลลอดเข้าไปข้างในได้ ได้แก่จำพวกเพชรพลอย, ของที่ทำเทียมให้มีลักษณะเช่นนั้น,
• ชนแก้ว    ยกแก้ว ชน ดื่มอวยพร ไชโย
• ต้นแก้ว    murraya exotica murraya paniculata แก้ว
• ปิ่นแก้ว    น. ชื่อข้าวเจ้าพันธุ์ดีพันธุ์หนึ่ง.
• หินแก้ว    มณีศิลา ศิลามณี
• แว่นแก้ว    น. แผ่นแก้วกระจกใช้ส่องขยายให้เห็นชัด.
• เรือนแก้ว    น. สิ่งที่ทำเป็นกรอบมีลวดลายล้อมพระพุทธรูป.
• เห็นแก่ตัว    ซึ่งแสวงหาความสุขส่วนตัว ซึ่งแสวงหาผลประโยชน์ส่วนตัว หน้าเลือด หน้าโลหิต เอาเปรียบ เอาแต่ได้ งก ต้องการ ละโมบ อยากได้ โลภ ใจแคบ คำนึงถึงตัวเอง ถือเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง มุ่งแต่ตัวเอง เชิงอัตรา ใจจืด
• เด็กหญิงแก่นแก้ว    เด็กผู้หญิงแก่นแก้วที่มีนิสัยคล้ายผู้ชาย เด็กหญิงที่มีลักษณะและอุปนิสัยคล้ายเด็กผู้ชาย
• คนที่เห็นแก่ตัว    คนที่ละโมบโลภมาก