แขยงขน คือ

• ขยะแขยง
  สะอิดสะเอียน
  แขยงแขงขน
  แสยงขน

• แข     น. ดวงเดือน, พระจันทร์. ( ข. ).
• แขยง     ๑ ขะแหฺยง น. ชื่อปลาน้ำจืดแทบทุกชนิดในวงศ์ Bagridae ไม่มีเกล็ด มีหนวดยาว ๔ คู่ ครีบหลังตอนแรกมีก้านครีบแข็ง หยักเป็นหนามคมเช่นเดียวกับครีบอก
• ขย     ขะยะ- ( แบบ ) น. ความสิ้นไป, ความเสื่อมไป, โดยมากใช้ในสมาส เช่น ขยธรรม อาสวักขยญาณ, ถ้าใช้โดด ๆ หรือเป็นคำท้ายสมาส เป็น ขัย เช่น อายุขัย. ( ป.
• ยง     ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
• ขน     ๑ น. สิ่งที่เป็นเส้นขึ้นตามผิวหนังคนและสัตว์ เช่น ขนตา ขนนก ขนเม่น และใช้ตลอดไปจนถึงที่ขึ้นบนผิวต้นไม้ ผลไม้ ใบไม้ และอื่น ๆ, ราชาศัพท์ว่า
• แขยงแขงขน    ก. สะอิดสะเอียนจนขนลุก.
• ขยะแขยง    ขะหฺยะขะแหฺยง ก. เกลียดเมื่อได้เห็นหรือถูกต้องสิ่งที่สกปรก น่ารังเกียจ หรือน่าเกลียดน่ากลัว หรือเมื่อนึกถึงสิ่งนั้น, แขยง ก็ว่า.
• น่าแขยง    น่าขยะแขยง น่ารังเกียจ น่าเกลียดน่ากลัว
• แขยงหนู    ขะแหฺยง- น. (๑) ชื่อปลาแขยงชนิดหนึ่ง, แขยงวัง ก็เรียก. (ดู แขยง ๑). (๒) ดู มังกง.
• ปลาแขยง    แขยง
• ความขยะแขยง    ความเกลียดชัง ความรังเกียจมาก ความน่ารังเกียจ ความสะอิดสะเอียน ความไม่สบอารมณ์ ความหวาดกลัว
• ทำให้ขยะแขยง    ทำให้ตกใจ
• ทําให้ขยะแขยง    ทําให้น่ารังเกียจ ทําให้สะอิดสะเอียน ทําให้ไม่สบอารมณ์ ทําให้ตกใจ ทําให้หวาดกลัว ทําให้รังเกียจ
• น่าขยะแขยง    น่ากลัว น่าเกลียด น่าเกลียดน่ากลัว น่ารังเกียจ ซึ่งก่อการกำเริบ น่าสะอิดสะเอียน น่าอาเจียน อย่างลังเล อย่างไม่เต็มใจ เอาใจออกห่าง น่าแขยง น่าสยดสยอง แขยง ชวนคลื่นเหียน น่าคลื่นไส้ เลวมากที่สุด น่าขน
• รู้สึกขยะแขยง    ้รังเกียจ

• หรือน่าขยะแขยงขนาดไหนก็ได้
• ไม่ แน่นอน ขยะแขยงขนาดนี้ !