แขยงหนู คือ

• ขะแหฺยง-
  น. (๑) ชื่อปลาแขยงชนิดหนึ่ง, แขยงวัง ก็เรียก. (ดู แขยง ๑).
  (๒) ดู มังกง.

• แข     น. ดวงเดือน, พระจันทร์. ( ข. ).
• แขยง     ๑ ขะแหฺยง น. ชื่อปลาน้ำจืดแทบทุกชนิดในวงศ์ Bagridae ไม่มีเกล็ด มีหนวดยาว ๔ คู่ ครีบหลังตอนแรกมีก้านครีบแข็ง หยักเป็นหนามคมเช่นเดียวกับครีบอก
• ขย     ขะยะ- ( แบบ ) น. ความสิ้นไป, ความเสื่อมไป, โดยมากใช้ในสมาส เช่น ขยธรรม อาสวักขยญาณ, ถ้าใช้โดด ๆ หรือเป็นคำท้ายสมาส เป็น ขัย เช่น อายุขัย. ( ป.
• ยง     ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หนู     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายสกุลในวงศ์ Muridae มีฟันแทะ มีอยู่ทั่วไปตามบ้านเรือนและในถิ่นธรรมชาติ มีหลายชนิด เช่น หนูพุกใหญ่ ( Bandicota
• ขยะแขยง    ขะหฺยะขะแหฺยง ก. เกลียดเมื่อได้เห็นหรือถูกต้องสิ่งที่สกปรก น่ารังเกียจ หรือน่าเกลียดน่ากลัว หรือเมื่อนึกถึงสิ่งนั้น, แขยง ก็ว่า.
• น่าแขยง    น่าขยะแขยง น่ารังเกียจ น่าเกลียดน่ากลัว
• แขยงขน    ขยะแขยง สะอิดสะเอียน แขยงแขงขน แสยงขน
• ปลาแขยง    แขยง
• ความขยะแขยง    ความเกลียดชัง ความรังเกียจมาก ความน่ารังเกียจ ความสะอิดสะเอียน ความไม่สบอารมณ์ ความหวาดกลัว
• ทำให้ขยะแขยง    ทำให้ตกใจ
• ทําให้ขยะแขยง    ทําให้น่ารังเกียจ ทําให้สะอิดสะเอียน ทําให้ไม่สบอารมณ์ ทําให้ตกใจ ทําให้หวาดกลัว ทําให้รังเกียจ
• น่าขยะแขยง    น่ากลัว น่าเกลียด น่าเกลียดน่ากลัว น่ารังเกียจ ซึ่งก่อการกำเริบ น่าสะอิดสะเอียน น่าอาเจียน อย่างลังเล อย่างไม่เต็มใจ เอาใจออกห่าง น่าแขยง น่าสยดสยอง แขยง ชวนคลื่นเหียน น่าคลื่นไส้ เลวมากที่สุด น่าขน
• รู้สึกขยะแขยง    ้รังเกียจ