แซะออก คือ

• แกะออก
  แคะ
  แงะออก

• แซ     น. ชื่อเรือรบไทยโบราณ ใช้แห่เวลาเสด็จพระราชดำเนินทอดกฐิน.
• แซะ     ๑ ก. เอาเครื่องมือแบน ๆ เช่นตะหลิวหรือเสียมแทงเบา ๆ โดยรอบแล้วช้อนขึ้นให้หลุดล่อนจากที่เดิม, โดยปริยายหมายความว่า เร่งรัด เช่น
• ออ     ๑ ก. รวมกันเป็นกลุ่ม, คั่งกันอยู่, เช่น คนอออยู่หน้าประตู. ๒ ( โบ ) น. คำนำหน้าชื่อผู้ชายที่ตนพูดด้วยหรือพูดถึง เช่น ออมั่น ออคง.
• ออก     ๑ ( โบ ) น. คำนำหน้าบรรดาศักดิ์ เช่น ออกพระ ออกหลวง ออกขุน; ( ถิ่น ) เรียกพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดว่า พ่อออก แม่ออก; เรียกเมืองที่สวามิภักดิ์ว่า
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• ตุ้มแซะ    ดู กระท่อมขี้หมู.
• ซะซิกซะแซ    (กลอน) ว. เสียงร้องไห้มีสะอื้น.
• ชะออก    กําจัด ขจัด ขัดเงา ขัดอย่างแรง ขัดให้สะอาด ถูอย่างแรง ถูให้สะอาด ล้างออก
• กระแซะ    ก. ขยับกระทบเข้าไป เช่น ขยับตัวกระแซะเข้าไป พูดเลียบเคียงกระแซะเข้าไป.
• การบวนการที่พื้นผิวโลกถูกซะออกโดยน้ำ ลมและอื่น ๆ    การถลอก บริเวณถลอก รอยขัด รอยถลอก รอยสึก
• ผละออก    v. ออกไปให้พ้นอย่างกระทันหัน flee (from) คำตรงข้าม: เข้าหา, เข้าใกล้ ตัวอย่างการใช้: เธอเพ่งมองเข้าไปในความมืดสลัวอยู่ครู่หนึ่งก็ผละออกมา
• แกะออก    เปิดออก ดึงออก แคะ แงะออก แซะออก แก้ คลาย เปิด แกะ ปลด
• แคะออก    แงะออก งัดออก
• แงะออก    งัดออก แคะออก แกะออก แคะ แซะออก งัดออกด้วยไม้ เหล็กหรือเครื่องมือหนักอย่างอื่น
• เครื่องแซะ    รูปโพดำ ไพ่โพดำ

• จับนายมัดแล้วแซะออก