แตกกลุ่ม คือ
สัทอักษรสากล: [taēk klum] การออกเสียง:
"แตกกลุ่ม" การใช้"แตกกลุ่ม" อังกฤษ"แตกกลุ่ม" จีน
ความหมายมือถือ
- v.
ไม่สามัคคีกัน ชื่อพ้อง: แตกเหล่าแตกก๊ก, แตกความสามัคคี
ตัวอย่างการใช้: ผู้ชุมนุมแตกกลุ่มกันเพราะความคิดเห็นไม่ตรงกัน
- แตก ก. แยกออกจากส่วนรวม เช่น แก้วแตก ชามแตก, ทำให้แยกออกจากส่วนรวม เช่น แตกสามัคคี แตกหมู่คณะ; คุมหรือควบคุมไว้ไม่อยู่ เช่น แตกฝูง ไฟธาตุแตก ใจแตก
- ตก ก. กิริยาที่ลดลงสู่ระดับต่ำในอาการอย่างพลัดลง หล่นลง เช่น ตกบันได ตกต้นตาล เครื่องบินตก; ไหลลง, หยดลงมา, เช่น น้ำตก ฝนตก เหงื่อตก; ลดลง เช่น
- กก ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ก ข ค ฆ สะกดว่า แม่กก หรือ มาตรากก. ๒ น. โคน เช่น กกไม้, ต้น เช่น กกขา, ลำต้น เช่น กกเสา. ๓ น.
- กล กน, กนละ- น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง;
- กลุ่ม กฺลุ่ม น. คน สัตว์ หรือสิ่งต่าง ๆ ที่รวมกันเป็นหมู่ ๆ หรือเป็นกลุ่มก้อน เช่น กลุ่มคน กลุ่มมด กลุ่มดาว กลุ่มด้าย; อาการที่เข้ามารวมกันเช่นนี้
- ลุ ก. ถึง (ในลักษณะที่ต้องใช้ความพยายาม) เช่น ลุความสำเร็จ, ถึง เช่น ลุศักราช, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ถึง เป็น ลุถึง; ( โบ ) รู้ความ เช่น ลุท้องตรา
- ลุ่ม ว. ต่ำ (ใช้แก่ลักษณะพื้นดินซึ่งรับน้ำที่ไหลท่วมได้หรือน้ำขึ้นถึง) เช่น ที่ลุ่ม ที่ราบลุ่ม, ตรงข้ามกับ ดอน.
- แตกต่างจากกลุ่ม รู้สึกเป็นส่วนเกิน
- แตกกัน ถอนตัว แยกกัน แยกทาง ทะเลาะกัน แตกคอ ไม่ถูกกัน
- แตกกิ่ง แตกแขนง แตกกิ่งก้านสาขา
- แตกเหล่าแตกก๊ก แตกกลุ่ม แตกความสามัคคี
- การแตกกัน การขัดแย้งกัน "การบาดหมางกัน การแตกร้าว การแตกหัก การแบ่งแยก
- แตกแยกกับ ทะเลาะกันเอง
- แตกละเอียด ป่นปี้ แตกเป็นชิ้น แตกกระจาย แตกแตน
- แตกลายงา ว. มีรอยปริตื้น ๆ ทั่วไปบนพื้นผิวของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น ถ้วยชามแตกลายงา, ราน ก็ว่า.