แบ่งภาระ คือ

• ช่วยเหลือ
  แบ่งเบา

• แบ     ก. แผ่ให้แบนออก เช่น แบมือ, กางแผ่ออก เช่น แบหนังสือไว้. ว. อาการที่เปิดแผ่หรือวางทิ้งไว้อย่างไม่เอาใจใส่เป็นต้น เช่น นอนแบ เปิดแบไว้ ทิ้งแบไว้.
• แบ่ง     ก. แยกสิ่งที่เป็นอันเดียวกันหรือถือว่าเป็นอันเดียวกันออกเป็นส่วน ๆ เช่น แบ่งเงิน แบ่งของ.
• บ่     บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ เมื่อใช้ว่า บ่ ก็มีความเช่นเดียวกัน.
• บ่ง     ก. ชี้, ระบุ, อ้างหรือแสดงให้รู้โดยเจาะจง, เช่น การกระทำของเขาบ่งชัดอยู่แล้วว่าเขาเป็นผู้กระทำผิด; ใช้ของแหลม ๆ
• ภา     น. แสงสว่าง, รัศมี. ( ป. , ส. ).
• ภาร     พาน, พาระ- น. ของหนัก, น้ำหนัก; ธุระที่หนัก, การงานที่หนัก; หน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ เช่น พ่อแม่มีภาระในการเลี้ยงดูลูก
• ภาระ     ๑ พาน, พาระ- น. ของหนัก, น้ำหนัก; ธุระที่หนัก, การงานที่หนัก; หน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ เช่น พ่อแม่มีภาระในการเลี้ยงดูลูก
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• แบ่งภาระหน้าที่    แบ่งหน้าที่
• แบ่งภาค    ก. แยกส่วนของร่างเดิมออกเป็นอีกร่างหนึ่งหรือหลายร่างโดยเอกเทศ เช่น พระนารายณ์แบ่งภาคมาเกิด, โดยปริยายเป็นคำเปรียบเทียบหมายถึงอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ใครจะแบ่งภาคไปทำได้ ไม่สามารถแบ่งภาคไปทำได้.
• เปลื้องภาระ    ทําให้ภาระหมดไป
• ปลดเปลื้องภาระ    ดำเนินการได้ผล ตัดสินให้พ้นโทษ ทำให้พ้นข้อกล่าวหา ทำให้พ้นความผิด ทำให้พ้นไป ทำให้ฟื้นจากความผิด ยกโทษให้ อภัยให้ ไถ่
• ร่างที่แบ่งภาค    การจุติลงมาเกิดของเทพในศาสนาพราหมณ์ ร่างอวตาร อวตาร
• ผู้แบกภาระ    คนรับภาระ คนแบกภาระ ผู้รับภาระ
• แบกภาระ    ตกหนัก รับทุกข์ รับภาระ รับเคราะห์ แบกรับ

• มันจำเป็นที่จะต้องแบ่งภาระให้ผู้ดูแล
• แบ่งภาระงานและเริ่มดำเนินการ !