แยงแย่ คือ
- ว. อาการที่นั่งยอง ๆ แต่ถ่างขากว้าง เช่น นรสิงห์นั่งแยงแย่, อาการที่ยืนแบะขาและย่อเข่าลง เช่น ยักษ์วัดพระแก้วยืนแยงแย่.
- แยง ๑ ก. แหย่เข้าไปในช่องหรือในรู เช่น เอาขนไก่แยงหู, สอดดู, แลดู. ๒ ก. เยง, กลัว, เกรง.
- ยง ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
- แย่ ก. แบะขาและย่อลง, ย่อลง. ว. เต็มที, หนัก, เช่น ปลายเดือนการเงินแย่ อาการไข้แย่ เพียบลงทุกวัน.
- แยงแย้ น. ไม้จำพวกเฟินเลื้อย ต้นเป็นเถาสั้น รากกระด้าง สีดำแดง เกาะตามหลืบหิน ใบคล้ายใบมะคำไก่. (พจน. ๒๔๙๓).
- ยุแยงตะแคงแส่ ก. ยุให้ทั้ง ๒ ฝ่ายแตกกัน.
- ระบบเสียงแยก การถ่ายภาพสามมิติ การทำให้เสียงแยก ตัวพิมพ์ที่จำลองจากตัวเรียง ระบบเสียงสเตอริโอ เครื่องแยกเสียง แม่พิมพ์ตะกั่ว
- เครื่องแยกเสียง การถ่ายภาพสามมิติ การทำให้เสียงแยก ตัวพิมพ์ที่จำลองจากตัวเรียง ระบบเสียงสเตอริโอ ระบบเสียงแยก แม่พิมพ์ตะกั่ว
- อย่างแย่ อย่างน่าตำหนิ อย่างน่าเสียใจ
- แก่งแย่ง ก. พยายามเอารัดเอาเปรียบกันหรือจะเอาแต่ได้ข้างเดียว, ไม่ปรองดองกัน.
- แบ่งแยก ก. แบ่งออกจากกันเป็นส่วนหนึ่งต่างหาก เช่น แบ่งแยกโฉนดที่ดิน.
- แย้ ๑ น. ชื่อสัตว์เลื้อยคลานในวงศ์ Agamidae ลำตัวแบนราบ ข้างตัวมีสีสวย ไม่มีหนามสันหลัง อาศัยขุดรูอยู่ในดิน หากินตามพื้นดิน ไม่ขึ้นต้นไม้ ในประเทศไทยมี ๒ ชนิดย่อย คือ แย้เส้น (Leiolepis belliana bellian
- ซึ่งแยกแยะ ซึ่งแบ่งออก เกี่ยวกับการเลือกที่รักมักที่ชัง
- ทแยง ทะ- ว. เฉียง, เฉลียง.
- ยุแยง ก. ยุให้ทั้ง ๒ ฝ่ายแตกกัน.
- แยงกี้ คนภาคเหนือ ชาวนิวอิงแลนด์