แยบ คือ

• น. อุบาย, เล่ห์, ท่าทาง.

• แยบยล    น. กล, อุบาย. ว. มีกลเม็ดหรือชั้นเชิงแนบเนียน เช่น เขามีกรรมวิธีแยบยล นักประพันธ์มีกลวิธีเขียนเรื่องแยบยล.
• ยอบแยบ    ว. จวนหมด, เกือบจะไม่พอ, เช่น เงินทองยอบแยบ เสบียงอาหารยอบแยบ.
• แยบคาย    ว. เข้าที, เหมาะกับเหตุผล, เช่น ความคิดแยบคาย พูดจาแยบคาย.
• วิธีแยบคาย    กลวิธี กลเม็ด ลูกเล่น
• อย่างแยบยล    อย่างเฉียบแหลม อย่างมีเล่ห์เหลี่ยม
• วิธีการอันแยบยล    อุบาย วิธีการอันแยบคาย
• แย่    ก. แบะขาและย่อลง, ย่อลง. ว. เต็มที, หนัก, เช่น ปลายเดือนการเงินแย่ อาการไข้แย่ เพียบลงทุกวัน.
• แย้    ๑ น. ชื่อสัตว์เลื้อยคลานในวงศ์ Agamidae ลำตัวแบนราบ ข้างตัวมีสีสวย ไม่มีหนามสันหลัง อาศัยขุดรูอยู่ในดิน หากินตามพื้นดิน ไม่ขึ้นต้นไม้ ในประเทศไทยมี ๒ ชนิดย่อย คือ แย้เส้น (Leiolepis belliana bellian
• วิธีการอันแยบคาย    อุบาย วิธีการอันแยบยล
• นโยบายการแบ่งแยกคนผิวดํา    การเหยียดชนผิวดํา
• แยงแย่    ว. อาการที่นั่งยอง ๆ แต่ถ่างขากว้าง เช่น นรสิงห์นั่งแยงแย่, อาการที่ยืนแบะขาและย่อเข่าลง เช่น ยักษ์วัดพระแก้วยืนแยงแย่.
• แยงแย้    น. ไม้จำพวกเฟินเลื้อย ต้นเป็นเถาสั้น รากกระด้าง สีดำแดง เกาะตามหลืบหิน ใบคล้ายใบมะคำไก่. (พจน. ๒๔๙๓).
• ขี้แย    ว. มักร้องไห้บ่อย ๆ, ใจน้อย.
• แยก    ก. ทำให้สิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่ออกจากกัน เช่น แยกกลุ่มประชุม แยกกล้วยไม้, กิริยาของสิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่แตกออกจากกัน เช่น แผ่นดินแยก, แตกหรือทำให้แตกออกเป็นทาง เช่น แม่น้ำแยก
• แยง    ๑ ก. แหย่เข้าไปในช่องหรือในรู เช่น เอาขนไก่แยงหู, สอดดู, แลดู. ๒ ก. เยง, กลัว, เกรง.

• คำพูดเขานั้นมันแยบยลมาก ซึ่งต่างกับสิ่งที่เขาทำ
• ที่จะมาขโมยงานวิจัยของผม ด้วยเลห์เหลี่ยมอันแยบยล
• แต่ข้าไม่คิดเลยว่าพวกเค้าจะใช้ แผนที่แยบยลแบบนั้น
• สถานการณ์ข้าก็ยอบแยบอยู่ แต่ข้าก็มีความทะเยอทะยาน
• ผู้ซึ่งต้องการแผนฆาตกรรมอันแยบยลเพื่อแก้แค้น
• ถ้างั้น กระบวนการนี้มีความซับซ้อนและแยบยลมาก
• การออกแบบที่แยบยลส่วยให้โลกของช่างแต่งหน้ายืนยง
• ยังอยู่กับการทำ และทำโดยไม่มีการวางแผนอย่างแยบคาย
• และหลบหนีได้อย่างแยบยล เพราะมีความสามารถด้านการวิ่ง
• คนตั้งคำถามถึงคุณค่าของแยบ คายที่เพิ่มขึ้น