แร้นแค้น คือ

• ว. ฝืดเคือง, ขัดสน, ขาดแคลน, เช่น เขามีชีวิตอยู่อย่างแร้นแค้นขาดแคลนไปเสียทุกสิ่งทุกอย่าง.

• แร     ๑ ก. เขียนหรือทำเป็นเส้นเป็นเหลี่ยม, ถ้าเขียนเส้นด้วยสี เรียกว่า แรสี, ถ้าแกะเส้นบนไม้หรือบนผิวโลหะ เรียกว่า แรเส้น. ๒ ว.
• ร้น     ว. เร่งรุด.
• แค     น. ชื่อไม้ต้นชนิด Sesbania grandiflora Pers. ในวงศ์ Leguminosae ดอกมีทั้งสีขาวและสีแดง ยอดอ่อน ดอก และฝักกินได้ เปลือกใช้ทำยา,
• แค้     น. ชื่อปลาน้ำจืด ไม่มีเกล็ด ชนิด Bagarius bagarius ในวงศ์ Sisoridae หัวแบนแผ่ หนวดแบน ตาเล็ก ลำตัวยาวเรียวลู่จนแคบมากที่คอดหาง ครีบหางเป็นแฉกยาว
• แค้น     ก. โกรธเจ็บใจอยู่ไม่หาย เช่น แค้นใจ แค้นเคือง.
• ค้น     ก. พยายามหาให้พบโดยวิธีสืบ เสาะ แสวง เป็นต้น.
• ความแร้นแค้น    ความยากจนข้นแค้นอย่างที่สุด ความยากจน ความยากจนข้นแค้น ความยากแค้น ความจน ความขาดแคลน ความอดอยาก
• ขุ่นแค้น    ก. โกรธอย่างเจ็บใจ.
• ข้นแค้น    ก. อัตคัด, ขัดสน, มักใช้เข้าคู่กับคำ ยากจน เป็น ยากจนข้นแค้น.
• มีชีวิตอยู่อย่างแร้นแค้น    อยู่อย่างลําบากยากจน
• แว่นแคว้น    น. แผ่นดินซึ่งมีขอบเขตเป็นปริมณฑล เช่น แว่นแคว้นตะนาวศรี ฝ่ายเขาเล่าก็สามพารา เป็นใหญ่ในชวาแว่นแคว้น. (อิเหนา).
• ความขุ่นแค้น    ความคับข้องใจ ความไม่พอใจ
• แค่นแคะ    ก. เฟ้นหาความชั่วขึ้นมากล่าว, เซ้าซี้จะให้ได้สมประสงค์.
• ที่รุนแรงขึ้น    ที่เพิ่มมากขึ้น
• รุนแรงขึ้น    มากขึ้น ปะทุขึ้น แย่กว่า เข้มข้นขึ้น หนักขึ้น เลวกว่า

• ฉันไม่ได้อยากมีชีวิตที่แร้นแค้นแบบนี้ซักหน่อย
• เนื่องจากมีการต่อต้าน จากผู้คนในดินแดนที่แร้นแค้น
• ไม่มีเหล้าสักหยด ในที่ซ่อนที่แร้นแค้นเช่นนี้
• เค้าเป็นลุงเขยของแม่ของแม่ ผู้ที่แร้นแค้นและโลภมาก
• ซึ่งมันเป็นควาแร้นแค้นที่ต้องการความ่วยเหลือจากข้า
• เธอเป็นนักร้องเลาจ์แร้นแค้น สักที่ในควิเบก
• แต่ตอนเหนือก็ไม่ต่างกัน ทั้งประเทศแร้นแค้น
• พวกเขาก็ไม่น่าจะอยู่อย่างแร้นแค้นขนาดนี้
• ในชั่วโมงแร้นแค้นอย่างนี้ ฮันนี่ แบดเจอร์ ฉันต้องพึ่งคุณ
• ข้าพาท่านไปที่หมู่บ้านอันแร้นแค้นนั่น